W wieku ośmiu lat rozpoczął naukę gry na fortepianie. W 1930 roku został uczniem w Państwowej Szkole Powszechnej w Przemyślanach. Równolegle, trzy razy w tygodniu uczęszczał do chederu, gdzie uczył się jidysz i hebrajskiego. W 1937 roku rozpoczął naukę w gimnazjum oraz konserwatorium. Ukończył konserwatorium muzyczne we Lwowie w klasie fortepianu.

Na początku okupacji sowieckiej przeniesiono go do dziewiątej klasy dziesięciolatki. Szkołę ukończył w 1941 roku.

W 1956 r. ukończył dyrygenturę w Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie.

Służył w batalionie sanitarnym 6 DP.

Po wojnie służył w 6 Pomorskiej Dywizji Piechoty jako adiutant dowódcy. W 03.1946 r. został Komendantem Ochrony Sztabu. Założył i kierował Zespołem Pieśni i Tańca Krakowskiego Okręgu Wojskowego. W 1967 r. został kierownikiem muzycznym Festiwalu Piosenki Żołnierskiej w Kołobrzegu.

Do 1968 roku służył w WP, następnie udzielał konsultacji artystycznych Zespołowi Pieśni i Tańca „Rzeszowiacy” w Domu Kultury w Mielcu. W późniejszym okresie współpracował z Teatrem Żydowskim w Warszawie oraz Cygańskim Zespołem „Roma”. Prowadził warsztaty muzyki klezmerskiej między innymi w Londynie i Wiedniu.

Wraz ze swoim zespołem muzycznym Amor-Jazz grał w Domu Pioniera.

Jako dyrygent i kompozytor był założycielem i kierownikiem Zespołu Pieśni i Tańca Warszawskiego Okręgu Wojskowego (L)WP.

ZBoWiD, nr leg. 0143427.

Po ucieczce z obozu w Kurowicach, trafił na stacjonujący w lesie oddział „Pirata”. Żołnierz plutonu żydowskiego we wsi Hanaczów, został poważnie ranny w 05.1944 r. podczas walk z kompaniami SS. Brał udział w licznych akacjach w obronie ludności polskiej przed UPA w miejscowości Rudy. Ratował także biedotę wiejską. Uczestniczył w akcji zdobycia planów banderowców z leśniczówki we wsi Hanaczówka .

Łącznik I batalionu, dowódca zwiadu plutonu

Brał udział w walkach w rejonie Świrza, w których został ponownie ranny.

Jego przełożonym w AK był Józef Stawiński „Bunio”, później zaś Kazimierz Wójtowicz „Głóg”.

Jego brat Adolf Kleinman był również żołnierzem AK. Poległ w obronie Hanaczowa.

Wstąpił do 6 Dywizji Piechoty do batalionu sanitarnego, brał udział w bitwach o Warszawę, Wał Pomorski i Kołobrzeg. Został adiutantem pułkownika Szejpaka.

W 05.1943 r. został wraz z rodziną przewieziony do Żydowskiego Obozu Pracy w Jaktorowie w powiecie Przemyślany. Później przeniesiono ich do Kurowic.

Usunięty z wojska po wydarzeniach marca 1968 roku.

Order Virtuti Militari V klasy. W 2008 r. otrzymał Złoty Medal „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”, natomiast w 2014 roku został Honorowym Obywatelem Miasta Krakowa.

Autor muzyki do licznych filmów takich jak np.  „Austeria” czy „Wojna i Miłość”.

FOK, Archiwum Wschodnie, sygn. AW I/0283;

Cygan J., Klezmer. Opowieść o życiu Leopolda Kozlowskiego-Klejnmana, Kraków – Budapeszt 2015, s. 16, 26-27, 67, 90, 100, 112, 132-134, 147, 162, 165, 170, 190-191, 214, 219, 225, 233, 258, 274, 277-278, 280, 283, 287;

Hanaczów – dwa ataki band UPA oraz Niemiecka pacyfikacja unicestwiły kresową wieś w maju 1944 r., [online:] https://armiakrajowazgorzelec.blogspot.com/2014/05/hanaczow-dwa-ataki-band-upa-oraz.html (dostęp: 23.06.2022 r.);

Kraków. Nie żyje Leopold Kozłowski -Kleinman, „ostatni klezmer Galicji”, [online:] https://encyklopediateatru.pl/artykuly/272434/krakow-nie-zyje-leopold-kozlowski-kleinman-ostatni-klezmer-galicji (dostęp: 01.07.2022 r.);

SPP, Akta Głównej Komisji Weryfikacyjnej, sygn. KW3 1075;

ŚZŻAK Okręg Lwów (Kraków), teczka osobowa Kazimierza Leona Gnidy;

Węgierski J., Armia Krajowa na południowych i wschodnich przedpolach Lwowa, Kraków 1994, s. 215, 256;

Węgierski J., W lwowskiej Armii Krajowej, Warszawa 1989, s. 77, 108, 143, 149, 150, 207, 279;

Wosion-Czoba M., W Krakowie odbył się pogrzeb Leopolda Kozłowskiego, [online:] https://dzieje.pl/kultura-i-sztuka/w-krakowie-odbyl-sie-pogrzeb-leopolda-kozlowskiego (dostęp: 01.07.2022 r.);

Wyspiański J., Żołnierze ze świrskiego lasu, Lublin 2007, s. 109, 144, 181, 183.

Muzyk pochodzenia żydowskiego.