Ukończył Gimnazjum im. Adama Mickiewicza w Kownie w 1925 r. i rozpoczął studia w Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie. Przeniósł się na Politechnikę Gdańską, a potem przez pół roku studiował w Akademii Handlowej w Wiedniu.

W latach 20. był łącznikiem komendy POW na Litwie. W 1920 podczas wojny polsko-bolszewickiej został przyjęty do 13 Pułku Ułanów Wileńskich. Ukończył podchorążówkę saperską. Po jej skończeniu został zaangażowany przez II Oddział Sztabu Głównego WP do zorganizowania na Litwie siatki wywiadowczej. Tam rozpracowywał m.in. linie komunikacyjne wschód-zachód.

Jesienią 1939 r. nawiązał kontakt z polskim attache wojskowym w Kownie – płk. Żółtkiem-Mitkiewiczem, na którego polecenie rozpoczął rozbudowywanie siatki konspiracyjnej, grupa “Wierzba” oraz zorganizował akcję wyciągania z obozów internowanych na Litwie oficerów, których następnie wysyłał na zachód. Nawiązał łączność z ZWZ w Wilnie i z attache francuskim i angielskim. Prowadzona przez niego grupa “Wierzba” utrzymywała łączność Wilna z Zachodem przy pomocy attache japońskiego płk. Sugihary i ks. Kucharskiego. Po zakończeniu wojny zlikwidował prowadzoną siatkę i wyjechał do Polski.

W 12.1940 r. aresztowany przez NKGB, ale uciekł z pociągu.

Przeszedł długotrwałe śledztwo prowadzone przez UB, ale nie udowodniono mu działań przeciwko ZSRR.

Krzyż Niepodległości

Krzyż Walecznych

oraz 8 odznaczeń francuskich i angielskich

Słownik Polski Walczącej na Kresach Północno-Wschodnich Rzeczypospolitej, t. 3, (red.) Malinowski J., Bydgoszcz 1995, s. 82-83;

“Wileńskie Rozmaitości”, nr 2 (58), 2000, s.