Józef Nitecki
pseud. Boruta, Orwid, Raczko
Dane osobowe | |
Inne nazwiska w czasie okupacji lub po wojnie: | Józef Zaborowski |
Płeć: | mężczyzna |
Data urodzenia: | 1918-06-01 |
Miejsce urodzenia: | Huta gm. Ejszyszki |
Data śmierci: | 1999-12-19 |
Miejsce śmierci: | Płock |
Miejsce pochówku: | Cmentarz parafialny w Czerminie k. Gąbina |
Rodzice | |
Imię ojca: | Wincenty |
Imię matki: | Józefa |
Nazwisko panieńskie matki: | Dziuk |
Stopień wojskowy uzyskany przed II wojną światową: | |
Data: | |
Starszeństwo: | |
Organ nadający: | |
Stopień wojskowy uzyskany w konspiracji: | |
Data: | |
Starszeństwo: | |
Organ nadający: | |
Stopień wojskowy uzyskany po wojnie: | |
Data: | |
Starszeństwo: | |
Organ nadający: | |
Wykształcenie cywilne | |
Przed wojną: | Ukończył szkołę powszechną w Ejszyszkach. |
W czasie wojny: | |
Po wojnie: | |
Służba wojskowa | |
Przed wojną: | Jako ochotnik zgłosił się do służby wojskowej. W 1937 r. ukończył szkołę Podoficerów dla Małoletnich nr. 1 w Koninie. Przydzielony został do 41 pp w Suwałkach pełniąc funkcję dowódcy drużyny i zastępcy dowódcy plutonu. Na początku 1939 r. został wytypowany na dalsze szkolenie w Oficerskiej Szkole dla Podoficerów. |
W czasie wojny: | W czasie kampanii wrześniowej dowodził na froncie plutonem III/41 pp pod Mławą i w obronie Warszawy. Po kapitulacji stolicy więziony w obozach niemieckich w Górze Kalwarii i Mińsku Mazowieckim. W wyniku wzajemnej wymiany między Niemcami a ZSRR jeńców pochodzących ze stref przez nich okupowanych został wydany Sowietom. Na Litwie uciekł z transportu w głąb Rosji. |
Po wojnie: | |
Miejsce pracy | |
Przed wojną: | |
W czasie wojny: | |
Po wojnie: | |
Działalność społeczna, związkowa i polityczna | |
Przed wojną: | |
W czasie wojny: | |
Po wojnie: | |
Działalność w ruchu kombatanckim | |
Opis działań: | |
Przynależność i udział w pracach innych organizacji i instytucji podziemnych | |
Przed scaleniem i wstąpieniem do ZWZ-AK, jak i „równolegle”: | |
Przynależność do ZWZ-AK na Kresach | |
Działalność: | W 1941 r. nawiązał kontakt z ZWZ. Powierzono mu zadanie przygotowania organizacyjno-bojowego plutonu rezerwowego. Uczestniczył w akcji rozbicia Stuzpuntu żandarmerii niemieckiej w Horodnie. 1944-03-Z podległym mu plutonem przydzielony do 1 komp. V/77 pp AK i w jej ramach brał udział w walkach o Bieniakonie i Ejszyszki. |
Data zaprzysiężenia: | |
Czasookres: | 1941-00-00-1944-07-00 |
Pełnione funkcje: | Dowódca plutonu z sieci terenowej batalionu “Irena” Dowódca kompanii
|
Oddział względnie pion organizacyjny: | 77 pp AK, 1 komp. |
Okręg: | Okręg Wilno |
Przynależność do ZWZ-AK poza Kresami | |
Działalność: | |
Data zaprzysiężenia: | |
Czasookres: | |
Pełnione funkcje: | |
Oddział względnie pion organizacyjny: | |
Działalność w podziemiu antykomunistycznym: | |
Opis działań: | Po zajęciu ziem wschodnich przez sowietów pozostał w konspiracji. Objął funkcję dowódcy kompanii w Zgrupowaniu nr 67 Ludwika Nienartowicza “Mazepy”w ramach Ochrony Ziem Wschodnich. |
Udział w akcji "Burza" | |
Opis działań: | |
Konspiracyjni współpracownicy | |
Przełożeni, podwładni i organizacyjni koledzy: | |
Członkowie rodziny zaangażowani w konspirację: | |
Służba w innych formacjach wojskowych | |
Polskich: | |
Niepolskich: | |
Represje | |
Represje stosowane przez Niemców (pobyt w niemieckich więzieniach i obozach koncentracyjnych - daty i miejsce, nazwiska współwięźniów): | |
Represje stosowane przez Związek Sowiecki (pobyt w sowieckich więzieniach i łagrach - daty i miejsce, nazwiska współwięźniów): | |
Represje ze strony polskiego komunistycznego aparatu bezpieczeństwa | |
Ordery i odznaczenia | |
Lista odznaczeń | Krzyż Armii Krajowej; Medal Wojska. |
Autorstwo wspomnień, relacji, pamiętników, dzieł literackich, opracowań naukowych, działalność redakcyjna | |
Poświęconych historii a w szczególności ZWZ-AK: | |
Poświęconych innym dziedzinom nauki i sztuki lub publicystyki: | |
Źródła archiwalne i literatura do noty biograficznej | Słownik Polski Walczącej na Kresach Północno-Wschodnich Rzeczypospolitej, t. 3, (red.) Malinowski J., Bydgoszcz 1995, s 141-142; “Wileńskie Rozmaitości”, 2001, nr 4 (66), s. 134. |
Ikonografia | |
Ewentualne uwagi | Wobec braku celowości dalszego oporu pod przybranym nazwiskiem w trybie “repatriacji” wyjechał do centralnej Polski i mieszkał w Wionczeminie. |
Fotografie | |
Skany załączonych dokumentów | |
Pobierz jako plik tekstowy |
Chcesz zgłosić uwagę do biogramu?