Romuald Marian Warakomski
pseud. Hilary, Józef
| Dane osobowe | |
| Inne nazwiska w czasie okupacji lub po wojnie: | Roman Wojnicz |
| Płeć: | mężczyzna |
| Data urodzenia: | 1908-10-15 |
| Miejsce urodzenia: | Wilno |
| Data śmierci: | 1986-06-20 |
| Miejsce śmierci: | Czerna |
| Miejsce pochówku: | Cmentarz w klasztorze w Czernej k. Krakowa |
| Rodzice | |
| Imię ojca: | Józef |
| Imię matki: | Maria |
| Nazwisko panieńskie matki: | Boroszewicz |
| Stopień wojskowy uzyskany przed II wojną światową: | |
| Data: | |
| Starszeństwo: | |
| Organ nadający: | |
| Stopień wojskowy uzyskany w konspiracji: | |
| Data: | |
| Starszeństwo: | |
| Organ nadający: | |
| Stopień wojskowy uzyskany po wojnie: | |
| Data: | |
| Starszeństwo: | |
| Organ nadający: | |
| Wykształcenie cywilne | |
| Przed wojną: | W 1930 r. ukończył szkołę średnią. W latach 1930 -1933 studiował malarstwo – grafikę na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie. |
| W czasie wojny: | |
| Po wojnie: | |
| Służba wojskowa | |
| Przed wojną: | |
| W czasie wojny: | |
| Po wojnie: | |
| Miejsce pracy | |
| Przed wojną: | |
| W czasie wojny: | |
| Po wojnie: | Zakonnik w klasztorze Karmelitów Bosych w Czernej. W kwietniu 1947 r. pod nazwiskiem Roman Wojnicz wstąpił do nowicjatu. Profesję zakonną złożył 18 czerwca 1948 r. a świecenia kapłańskie przyjął w 1953 r. |
| Działalność społeczna, związkowa i polityczna | |
| Przed wojną: | |
| W czasie wojny: | |
| Po wojnie: | |
| Działalność w ruchu kombatanckim | |
| Opis działań: | |
| Przynależność i udział w pracach innych organizacji i instytucji podziemnych | |
| Przed scaleniem i wstąpieniem do ZWZ-AK, jak i „równolegle”: | |
| Przynależność do ZWZ-AK na Kresach | |
| Działalność: | W grudniu 1939 r. rozpoczął działalność w SZP – ZWZ-AK. Współtworzył z bratem legendarną komórkę legalizacyjną AK w Wilnie, zorganizowaną w kolegium oo. Jezuitów. Jednym z ocalonych dzięki jego działalności był ksiądz Michał Sopoćko, spowiednik św. Faustyny. Wileńska komórka legalizacyjna podzieliła się na dwie placówki. „Kuźnia” zajmowała się sprawami technicznymi, a „Gospoda” biurokracją. |
| Data zaprzysiężenia: | |
| Czasookres: | |
| Pełnione funkcje: | |
| Oddział względnie pion organizacyjny: | Komenda Okręgu, Komórka Legalizacji |
| Okręg: | Okręg Wilno |
| Przynależność do ZWZ-AK poza Kresami | |
| Działalność: | |
| Data zaprzysiężenia: | |
| Czasookres: | |
| Pełnione funkcje: | |
| Oddział względnie pion organizacyjny: | |
| Działalność w podziemiu antykomunistycznym: | |
| Opis działań: | W kwietniu 1945 r. otrzymał rozkaz stworzenia komórki legalizacyjnej w Warszawie. Czynny w konspiracji do marca 1947 r. |
| Udział w akcji "Burza" | |
| Opis działań: | |
| Konspiracyjni współpracownicy | |
| Przełożeni, podwładni i organizacyjni koledzy: | Jerzy Hoppen Stanisławem Kiałka „Bolesław” ksiądz Kazimierz Kucharski „Szymon” |
| Członkowie rodziny zaangażowani w konspirację: | Michał Warakomski “Piotr” – brat, należał do AK. |
| Służba w innych formacjach wojskowych | |
| Polskich: | |
| Niepolskich: | |
| Represje | |
| Represje stosowane przez Niemców (pobyt w niemieckich więzieniach i obozach koncentracyjnych - daty i miejsce, nazwiska współwięźniów): | |
| Represje stosowane przez Związek Sowiecki (pobyt w sowieckich więzieniach i łagrach - daty i miejsce, nazwiska współwięźniów): | |
| Represje ze strony polskiego komunistycznego aparatu bezpieczeństwa | Był jedną z najgorliwiej poszukiwanych osób przez komunistów. Jego tożsamość zidentyfikowano dopiero w 1958 r., w dużej mierze wskutek zwerbowania przynajmniej trzech zakonników („Satyr”, „Sikorski” i „Stanisław”). Kontrolowano jego korespondencję i podsłuchiwano go. Funkcjonariusze aparatu bezpieczeństwa próbowali zwerbować go do współpracy, lecz ich próby skończyły fiaskiem. Rozpoczęły się wówczas nękania psychicznie. Funkcjonariusze i ich agenci wmawiali represjonowanemu, że jego powołanie to tylko ucieczka przed zemstą komunistów oraz rozpuszczali plotki na jego temat. Niszczono również jego pozycję w klasztorze, starając się odsunąć go od jakiegokolwiek wpływu na życie zakonne. Dzięki intensywnej pracy operacyjnej (wykorzystanie agentów, szantaże, rozbijanie więzów ludzkich, itp.) udało się doprowadzić do jego rezygnacji z kapłaństwa. |
| Autorstwo wspomnień, relacji, pamiętników, dzieł literackich, opracowań naukowych, działalność redakcyjna | |
| Poświęconych historii a w szczególności ZWZ-AK: | Warakomski R., Wileńskie dramaty, Krzeszowice 2006. Warakomski R., Komórka Legalizacyjna Sztabu Okręgu Wileńskiego w latach 1939-1947, Bydgoszcz 1996. |
| Poświęconych innym dziedzinom nauki i sztuki lub publicystyki: | |
| Źródła archiwalne i literatura do noty biograficznej | Archiwum Prowincji Karmelitów Bosych w Czernej; IPN Kraków, W 07/3684 Rozpracowanie R. Wojnicza: 009/6560, Teczka Pracy TW Sikorski; Niwiński P., Warakomski R., Konspiracja i opór społeczny w Polsce 1944-1956: słownik biograficzny, t. IV, Wrocław 2007, s. 659-660; Warakomski R., Wileńskie dramaty, Krzeszowice 2006, passim; “Wileńskie Rozmaitości”, 1996, nr 5 (37). |
| Ikonografia | |
| Ewentualne uwagi | |
| Fotografie | |
| Skany załączonych dokumentów | |
| Pobierz jako plik tekstowy | |
Chcesz zgłosić uwagę do biogramu?
