Uczęszczał do VII gimnazjum w Warszawie. Maturę zdał w 1906 r. w szkole średniej Jeżewskiego w Warszawie. Studiował medycynę w Pradze do 1908 r., ponownie zdał maturę w gimnazjum św. Anny w Krakowie i kontynuował studia medyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Uzyskał absolutorium, obronę doktoratu uniemożliwiła mu I wojna światowa.

4.08.1914 r. wyruszył na czele strzeleckiego patrolu wywiadowczego do Olkusza i Zagłębia. Od 09.1914 r. służył w Legionach Polskich, najpierw w 1 pułku piechoty, następnie w 5 pp. W  12.1914 r. był ranny w bitwie pod Łowczówkiem. W 07.1915 r. został skierowany do służby w Polskiej Organizacji Wojskowej, w której od 01.1916 r. do 12.1916 r. był komendantem Okręgu IV Łódź i zastępcą komendanta na okupację niemiecką, następnie Komendanta Głównego POW. W 11.1918 r. wziął udział w rozbrajaniu Niemców w Warszawie i komendantem Legii Akademickiej. Od końca 11.1918 r. dowodził I batalionem 36 pp LA, walcząc na froncie w Małopolsce Wschodniej, gdzie przejściowo dowodził 36 pp. i na Białorusi w 1919 r. krótko był pełniącym obowiązki 33 pp. Od 10.1920 r. do 04.1927 r. dowodził 36 pp, po wojnie stacjonując w Warszawie. Od 09.1927 r. był dowódcą piechoty 29 Dywizji Piechoty w Grodnie, a od 05.1932 r. dowódcą 16 DP w Grudziądzu. W 1932 r. ukończył kurs w Centrum Wyższych Studiów Wojskowych.

W kampanii wrześniowej od 11.09.1939 r. dowodził zorganizowaną przez siebie Grupą Operacyjną „Włodzimierz”, 14-15.09.1939 r.  broniąc przed Niemcami przepraw na Bugu. Po wkroczeniu Sowietów, 18.09.1939 r. we Włodzimierzu rozwiązał Grupę i dwa dni później przedostał się na Węgry, gdzie został internowany lecz udało mu się zbiec w Budapeszcie. Prowadził tam działalność konspiracyjną wraz z grupą działaczy piłsudczykowskich.

Służył w Ekspozyturze Sztabu Głównego w Paryżu, a następnie do 01.1948 r. w Ośrodku Oficerskim w Nicei. Po czym przybył do Londynu i wstąpił do Polskiego Korpusu Przysposobienia i Rozmieszczenia.

W 1905 r. został członkiem Organizacji Bojowej Polskiej Partii Socjalistycznej i był przewodniczącym strajku szkolnego w tym gimnazjum. W czasie studiów w Krakowie działał w organizacjach studenckich. Był jednym z założycieli organizacji „Promień”, a także trzecim z kolei przewodniczącym zarządu Unii Stowarzyszeń Młodzieży Postępowo-Niepodległościowej. Zasiadał także we władzach młodzieżowego stowarzyszenia „Spójnia”. Zimą 1908/1909 r. został komendantem Związku Walki Czynnej w Krakowie, od 1910 r. należał też do Towarzystwa „Strzelec”, w którym uzyskał odznakę oficerską.

Po wojnie zamieszkał w Londynie, gdzie aktywnie uczestniczył w życiu politycznym polskiej emigracji. Działał w Lidze Niepodległości Polski, był prezesem Rady Naczelnej Stowarzyszenie Polskich Kombatantów, wiceprezesem Instytutu J. Piłsudskiego w Londynie. 08.08.1955 r. Prezydent RP na Uchodźstwie August Zaleski mianował go ministrem w rządzie Hugona Hankego, zaś 11.09.1955 r. w pierwszym rządzie Antoniego Pająka. 11.10.1955 r., na własną prośbę, został jednak zwolniony z urzędu. Prezydent August Zaleski następnie mianował go generałem dywizji ze starszeństwem z dniem 11.11.1966 r. w korpusie generałów. 

W 07.1941 r. został emisariuszem Komendy Głównej Związku Walki Zbrojnej we Lwowie. Komendant Obszaru Lwowskiego ZWZ – AK do 31.07.1943 r., następnie Inspektor Biura Inspekcji Komendy Głównej AK. Dowódca Grupy Operacyjnej „Prusy Wschodnie” na wypadek działań na tym terenie w czasie powstania powszechnego.

Po upadku powstania warszawskiego przebywał w niemieckich oflagach w Langwasser i w Colditz.

Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari (1921 r.)

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Krzyż Niepodległości

Krzyż Walecznych (czterokrotnie; po raz pierwszy w 1921 r.)

Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami

Złoty Krzyż Zasługi (1937 r.)

Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921

Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Legia Honorowa (Francja)

BJ, sekcja rękopisów, P. Woźniak, Z niw i ugorów mego życia, t. II, sygn. akc. 9/85, s. 131;

„Cracovia Leopolis”, nr 01, Kraków 2000, s. 43;

CDCN, Archiwum Tarnopolskie Czesława Blicharskiego, P. Woźniak, Armia Krajowa Okręg Tarnopolski, sygn. akc. 1320/5/5, s. 52;

Fundacja CDCN, Wykaz fotografii i filmów ze zbioru Jerzego Węgierskiego dotyczących organizacji konspiracyjnych okresu wojny i okupacji na terenie Małopolski Wschodniej, nr 325;

SPP, Akta Głównej Komisji Weryfikacyjne, sygn. KW2-3455;

Kosk H.P., Generalicja polska, Pruszków 2001;

Kryska-Karski T., Żurakowski S., Generałowie Polski niepodległej, Warszawa 1991;

Lech Sadowski. Wspomnienia, Warszawa 1980, rękopis w zbiorach BJ, sygn. Przyb. 446/01, s. 12, 13, 23;

Mazur G., Sawicki Kazimierz [w:] „Polski Słownik Biograficzny”, t. XXXV/3, z. 146, Warszawa – Kraków 1994;

Mazur G., Węgierski J., Konspiracja lwowska 1939-1944. Słownik biograficzny, Katowice – Kraków 1997;

Organizowanie Lwowskiego Obszaru ZWZ – AK na przełomie lat 1941 – 1942. Relacja Lecha Sadowskiego pseud. „Wasyl”, „Sławek” i „Sędzia”, Warszawa 1967, maszynopis w zbiorach BJ, sygn. Przyb. 446/01, s. 2, 6, 13, 17, 18;

Pempel S., ZWZ-AK we Lwowie: 1939-1945, Warszawa 1990, s. 44, 48, 87;

Polaczek J., Zarys wspomnień z działalności w Ruchu Oporu grudzień 1975 r., (bdmw), rękopis w zbiorach BJ, sygn. przyb 448/01, s. 35;

Sawicki Kazimierz Jędrzej (1888-1971), [w:] Mazur G., Węgierski J., Konspiracja lwowska 1939-1944: słownik biograficzny, Katowice 1997, s. 170-173;

Słownik Biograficzny Legionistów Polskich, Warszawa  1992;

Strokosz O., W Armii Krajowej z Zaolzia przez okupowany Lwów do III Rzeczypospolitej, (oprac.) Kwiek J., Kraków 1994, s. 26;

Tomaszewski B., Węgierski J.,  Zarys Historii Lwowskiego Obszaru ZWZ-AK, Warszawa 1987, s. 8, 10;

Węgierski J., Komendy Lwowskiego Obszaru i Okręgu Armii Krajowej 1941-1944, Kraków 1997, s. 17-18, 36-38, 40-43, 45, 60-62, 65, 133, 156, 165, 167, 170-171, 188, 192-193, 195, 198, 229, 233, 252, 259, 318-319, 361, 364, 366, 388, 393;

Węgierski J., Obsada osobowa lwowskiego obszaru SZP-ZWZ-AK-NIE w latach 1939-1945, Kraków 2000, s. 31;

Węgierski J., W lwowskiej Armii Krajowej, Warszawa 1989, s. 14, 21, 47, 48, 59, 244.