W 1922 roku zdał eksternistycznie maturę w Gimnazjum Państwowym im. Adama Mickiewicza w Warszawie. Studiował w Wyższej Szkole Handlowej i równocześnie pracował w banku.

1 listopada 1918 roku wstąpił ochotniczo do tworzącego się Wojska Polskiego. Od sierpnia 1919 roku służył w 1 Lotniczym Batalionie Uzupełnień przy Bazie Wojsk Lotniczych w Warszawie, następnie w batalionie rezerwowym 5 Pułku Piechoty Legionów. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej na stanowisku dowódcy plutonu w 101 Rezerwowym pułku piechoty Dywizji Ochotniczej. Po ukończeniu Szkoły Podchorążych Piechoty w Warszawie został ponownie przydzielony do 5 pułku piechoty Legionów.

W grudniu 1924 roku został ponownie powołany do wojska i skierowany do 79 pułku piechoty na stanowisko dowódcy plutonu i zastępcy dowódcy kompanii. Później kolejno służył w: 84 Pułku Poleskim(1928–1931, dowódca plutonu, adiutant pułku), Batalionie Podchorążych Rezerwy Piechoty w Cieszynie (1931–1932, instruktor), 4 pułku strzelców podhalańskich (1932–1933, dowódca kompanii).

Z dniem 3 listopada 1933 roku został powołany do Wyższej Szkoły Wojennej w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu 1933-1935. W 1935 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, został przydzielony do Dowództwa Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie na stanowisko kierownika referatu. W 1937 roku został przeniesiony do 35 pułku piechoty w Brześciu celem odbycia stażu na stanowisku dowódcy kompanii. W 1939 roku pełnił służbę w Wydziale Administracji Rezerw Oddziału I Sztabu Głównego na stanowisku kierownika referatu produkcji specjalistów^[

We wrześniu 1939 roku służył jako oficer sztabu Armii „Karpaty”. 19 września przekroczył granicę polsko-węgierską. Był internowany na Węgrzech. Po ucieczce dotarł do Francji, gdzie został skierowany do 3 Dywizji Piechoty na stanowisko oficera sztabu dywizji. W tym czasie ukończył École Supérieure de Guerre. W czerwcu 1940 roku po kapitulacji Francji był ewakuowany do Wielkiej Brytanii. 14 lipca został oficerem sztabu 4 Brygady Kadrowej Strzelców.

Zgłosił się do służby w kraju. Po przeszkoleniu w dywersji został 7 kwietnia 1942 roku zaprzysiężony w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza i 14 kwietnia przekazany do dyspozycji Oddziału V. Zrzutu dokonano w nocy z 3 na 4 września 1942 roku w ramach operacji „Rheumatism” dowodzonej przez kpt. naw. Stanisława Króla. Ekipa została zrzucona na placówkę odbiorczą „Ugór” kilka km od Łyszkowic. Po aklimatyzacji dostał przydział do Okręgu Białystok AK na stanowisko szefa Sztabu Okręgu.

Cichociemny. Do Polski został zrzucony w nocy z 3/4.09.1942 r., otrzymując przydział do Okręgu Białystok AK. 2 marca 1945 r. podczas walk z NKWD został ranny i ujęty.

Szef sztabu oraz zastępca komendanta okręgu

Po wejściu Armii Czerwonej na teren Białostocczyzny pozostał w konspiracji (w AK i ROAK). 2 marca 1945 roku został zaatakowany przez silny oddział NKWD. W czasie bitwy został ranny i aresztowany.

We Francji był oficerem sztabu 3. DP, natomiast w W.Brytanii służył w 4.BKS i 1. SBSpad.

1945-03-02 r. podczas walk z NKWD został ranny i ujęty. Do 1945-08-13 r. więziony był w Białymstoku, następnie przewieziony został do więzienia mokotowskiego. Oskarżony został za przynależność do AK. Z więzienia wyszedł 1945-11-26 na mocy amnestii.

Do 1945-08-13 r. więziony był w Białymstoku, następnie przewieziony został do więzienia mokotowskiego. Oskarżony został za przynależność do AK. Z więzienia wyszedł 1945-11-26 na mocy amnestii.

Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari;

Krzyż Walecznych – dwukrotnie;

Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami;

Srebrny Krzyż Zasługi;

Medal Wojska – czterokrotnie;

Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości.

BZNiOS, sygn. 16690/II, k. 27, 32, 50;

Rybka R., Stepan K., Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939, Kraków 2006, s.;

Tochman K.A., Słownik biograficzny Cichociemnych, t. ??, Rzeszów 2002, s.;

Tucholski J., Cichociemni, Warszawa 1988, s. 426.