Uczył się w szkole powszechnej w Janowcach. Następnie uczęszczał do Gimnazjum im. J. Chreptowicza w Ostrowcu Świętokrzyskim, gdzie w 1932 r. zdał egzamin maturalny.

Od 1933 r. absolwent Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim, którą ukończył w stopniu plutonowego podchorążego rezerwy. W okresie 1935-1939 służył w Policji Państwowej. Po wyszkoleniu do stopnia aspiranta, objął kierownictwo posterunku w Horochowie.

W czasie kampanii wrześniowej był dowódcą kompanii w Zmotoryzowanym Polowym Batalionie Policji Państwowej. Został internowany po przekroczeniu węgierskiej granicy. Udało mu się przedostać do Francji, gdzie służył 4 Pułku Artylerii Ciężkiej. Po kapitulacji Francji dotarł do Wielkiej Brytanii, gdzie został przeszkolony w dywersji w Briggens oraz odbył kurs spadochronowy w Ringway. Pełnił funkcję instruktora w ośrodku wstępnego szkolenia spadochronowego w Largo House. Do okupowanej Polski został zrzucony w nocy z 7 na 8 listopada 1941 r. w ramach operacji krypt. “Ruction”. Zrzut przyjęła placówka “Ugór” znajdująca się nieopodal wsi Czatolin. Otrzymał przydział do Oddziału V Komendy Głównej AK.

W maju 1942 r. został odkomenderowany do “Wachlarza”. Zajmował się koordynacją spraw związanych ze zrzutami cichociemnych. Od 13 czerwca 1942 r. pełnił funkcję dowódcy II Odcinka. Był również dowódcą ośrodka dywersyjnego w Zwiahlu. 18 stycznia 1943 r. dowodził akcją odbicia 40 więźniów w tym trzech “Wachlarza” z więzienia w Pińsku. Akcja ta została uznana za wzorcową akcję bojową Armii Krajowej.  Plan i opis przebiegu akcji posłużyły później jako materiał dydaktyczny na szkoleniach SOE.

Jakiś czas później został aresztowany w Zwiahlu, ale udało mu się zbiec i przedostać do Warszawy. Był instruktorem w szkole dywersji “Zagajnik” przy Kedywie KG AK.

Od lutego 1944 r. działał w Okręgu Nowogródek. Wykonywał zadania organizacyjne zlecone przez KG, następnie objął komendę ośrodka szkoleniowego AK pod Hołdowem. Dowodził batalionem w walkach na Strażnicę Jachowicze w dniu 25 kwietnia 1944 r., a następnie dowodził atakiem na Szczuczyn celem zdobycia broni. Od maju 1944 r. dowodził VII batalionem 77 pp AK. W dniach 8-16 czerwca jego batalion zdobył 7 strażnic granicznych. W ostatnim dniu poległ podczas szturmu na niemiecki punkt oporu w Jewłaszach na Nowogródczyźnie.

Dowódca II Odcinka “Wachlarza”, dowódca ośrodka dywersyjnego w Zwiahlu;

Dowódca VII/77 pp AK, a następnie Zgrupowania “Zachód”

Należał do Okręgu Radomsko-Kieleckiego AK jako szef Kedywu Okręgu oraz dowódca Zgrupowań Partyzanckich AK “Ponury”.

Komendant Kedywu.

We Francji służył w 4 Pułku Artylerii Ciężkiej jako dowódca baterii artylerii.

Wielkiej Brytanii w 4 Brygadzie Kadrowej Strzelców oraz w 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej.

W 1942 r. aresztowany w Zwiahlu przez niemiecką żandarmerię. Uciekł po czterech miesiącach i dotarł do Warszawy.

Krzyż Złoty Orderu Wojennego Virtuti Militari

Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari

Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (2010 r.)

Krzyż Walecznych (dwukrotnie)

Brązowy Krzyż Zasługi

Znak Spadochronowy

FOK, Archiwum Wschodnie, sygn. AW III/618.40.11;

Krajewski K., Armia Krajowa na ziemi nowogródzkiej [w:] Armia Krajowa. Rozwój organizacyjny, (red.) K. Komorowski, Warszawa 1996, s. 169, 171;

Krajewski K, Na Ziemi Nowogródzkiej “NÓW”: Nowogródzki Okręg Armii Krajowej, Warszawa 1997;

Krajewski K., Jan Borysewicz “Krysia” “Mściciel” 1913-1945, Warszawa 2013, s. 81, 88, 89;

Prawdzic-Szlaski “Prawdzic” J., Nowogródczyzna w walce 1940-1945, Londyn 1976, s. 79, 80, 82, 112, 121, 122, 128, 130, 141;

Tochman K., Słownik biograficzny, Zwierzyniec –Rzeszów 2000, t. 1 129-132;

Tucholski J., Cichociemni, Warszawa 1985, s. 387;

Tucholski J., Cichociemni i spadochroniarze 1941-1956, Warszawa 2009, s. 34, 45-47,  75, 146-150, 162-163;

Żołnierze Wołynia: działalność powojenna żołnierzy 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK, (red.) Bakuniak E., Dyszkiewicz E., Warszawa 2002, s. 263.

Od 1990 r. jest patronem świętokrzyskiej policji. Od 2002 r. policjanci wykazujący się znaczącym poświęceniem w wykonywaniu swoich obowiązków są odznaczani Odznaką Zasługi imienia mjr. Jana Piwnika „Ponurego”.

Na rynku w Wąchocku znajduje się jego pomnik.