Uczył się w państwowym gimnazjum w Nisku. Maturę uzyskał w 1931 roku w prywatnym gimnazjum w Borszczowie. W latach trzydziestych studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie.

Po zwolnieniu z więzienia w połowie lipca 1949 roku zapisał się na studia prawnicze na KUL.

W latach 1932-1933 uczęszczał na Dywizyjny Kurs Podchorążych Rezerwy Piechoty. Od 2.11 do 7.12.1938 roku odbywał ćwiczenia rezerwy w 24 pułku ułanów.

Podczas kampanii wrześniowej dowodził najpierw plutonem, a następnie kompanią w 3 Pułku Piechoty Legionów. Wzięty do niewoli niemieckiej, zbiegł po kilku dniach.

Pracował jako urzędnik samorządu gminnego, a następnie powiatowego w Nisku.

W latach trzydziestych w czasie studiów we Lwowie został członkiem Stronnictwa Narodowego .

W 1940 r. został komendantem Narodowej Organizacji Wojskowej na powiat Kolbuszowa. W połowie 1941 r. objął funkcję komendanta Okręgu Lublin NOW. Po ucieczce z transportu do obozu koncentracyjnego w 1942 r. został oficerem do specjalnych zadań lub inspektorem przy Komendzie Głównej NOW. W 06.1943 r. objął stanowisko komendanta Okręgu Lwów NOW. Pracował nad scaleniem sił NOW z Armią Krajową. Został „głównym likwidatorem” NOW w Małopolsce Wschodniej.

Zorganizował podchorążówkę NOW-AK.

Oficer organizacyjny do spraw partyzantki.

Komendant Okręgu Lubelskiego NOW

Brat Kazimierz Mirecki ps. Tadeusz był komendantem rzeszowskiego Okręgu COP NOW, siostra Maria Mirecka należała do organizacji katolickiej Iuventus Christiana.

Od wiosny 1945 do jesieni 1946 roku służył w oddziałach wartowniczych w Niemczech Zachodnich.

W czasie kampanii wrześniowej został na kilka dni wzięty do niemieckiej niewoli. W 11.1939 roku został aresztowany przez Niemców. 11.01.1940 roku uciekł z transportu do obozu koncentracyjnego. W 11.1940 roku aresztowano go ponownie. 31.12.1940 roku zbiegł z więzienia w twierdzy Przemyśl. W 11.1942 został aresztowany podczas łapanki w Lublinie. Następnie wysłano go do obozu koncentracyjnego. Znów udało mu się jednak uciec z transportu. Pod koniec 07.1943 roku Niemcy aresztowali go po raz kolejny. Kolejny raz zdołał uciec. W 12.1943 roku został ponownie aresztowany przez gestapo w Nisku. Więziono go w Nisku, Rozwadowie, Stalowej Woli, Jarosławiu, Tarnowie, Krakowie przy ul. Montelupich, a także w obozach Fünfteichen koło Wrocławia, Gross-Rosen, Nordhausen i Bergen-Belsen. 12.04.1945 roku został uwolniony przez wojska brytyjskie.

Po powrocie do Polski w 1946 roku został aresztowany. Przetrzymywano go w więzieniu przy ul. Montelupich w Krakowie oraz w więzieniu mokotowskim w Warszawie. Następnie skazano go na sześć lat więzienia za przynależność do konspiracyjnego SN. Po trzyletnim pobycie w więzieniu we Wronkach został zwolniony w w wyniku amnestii. W 12.1951 lub wiosną 1952 roku aresztowano go ponownie. Następnie został skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano w 10.1952 roku w więzieniu mokotowskim.

Mirecki Adam Eugeniusz (1909-1952), [w:] Mazur G., Węgierski J., Konspiracja lwowska: słownik biograficzny, Katowice 1997, s. 128-129;

Tomaszewski B., Węgierski J.,  Zarys Historii Lwowskiego Obszaru ZWZ-AK, Warszawa 1987, s. 17, 21;

Węgierski J., Komendy Lwowskiego Obszaru i Okręgu Armii Krajowej 1941-1944, Kraków 1997, s. 61;

Węgierski J., Lwowska konspiracja narodowa i katolicka 1939-1947, Kraków 1994, s. 48, 69-78, 80-86, 96, 98, 100, 102, 110, 133, 300;

Węgierski J., W lwowskiej Armii Krajowej, Warszawa 1989, s. 53, 252.