W roku szkolnym 1929-1930 uczył się w VIII gimnazjum we Lwowie. W 1934 roku ukończył gimnazjum im. Bergera w Poznaniu, gdzie uzyskał maturę.

W 1960 roku w trybie eksternistycznym uzyskał maturę w Technikum Budowlanym we Wrocławiu.

W latach 1927-1929 uczył się w Korpusie Kadetów nr 1 we Lwowie. Następnie od 1934-1935 roku kształcił się w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. W kolejnych latach tj. od 1935-1937 roku był w Szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu. Po ukończeniu szkoły rozpoczął służbę w 9 Pułku Artylerii Ciężkiej, w którym między innymi pełnił funkcję dowódcy plutonu oraz baterii.

Brał udział w kampanii wrześniowej jako oficer broni i gazów w sztabie dowódcy artylerii odcinka Warszawa-Zachód  ppłk. dypl. Adama Dzianotta.

Po kampanii wrześniowej pracował dorywczo jako cieśla, między innymi w Biurze Budowlanym Zjednoczenia Restauracji we Lwowie (do 06.1941 roku). Od 28.07.1944 roku pracował jako laborant w Spółdzielni Fotograficznej „Trudfoto” we Lwowie.

Po zwolnieniu z obozu w Karagandzie podjął pracę w przedsiębiorstwie budowlanym S.U. nr 5 w tym mieście. W 1955 roku wrócił do Polski. Od 1956 do 1961 roku pracował jako inspektor nadzoru robót budowlanych w Zarządzie Inwestycji Szkolnych. Do 31.10.1966 roku był zatrudniony na stanowisku starszego inspektora technicznego w Wojewódzkim Zarządzie Inwestycji Miejskich. Od 1.11.1966 roku pracował w dziale inwestycji Spółdzielni Mieszkaniowych „Przymorze” i „Zaspa” w Gdańsku.

W październiku 1941 roku wstąpił do ZWZ we Lwowie. Początkowo zajmował się organizowaniem wywiadu pocztowego. Następnie, od 01.1942 roku, kierował zespołem drukarzy w BIP Komendy Obszaru Lwów. Zorganizował drukarnie Lwowskich Tajnych Zakładów Wydawniczych przy ulicy Poznańskiej 14 w tzw. „Nowym Lwowie”. Po aresztowaniu Adama Veita „Bazyli” nakazał ewakuację drukarni. Na przełomie stycznia i lutego 1943 roku objął stanowisko komendanta I rejonu Dzielnicy Północnej w Okręgu Lwów. Zajmował się wówczas między innymi prowadzeniem kursów Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty.

Organizator wywiadu pocztowego; kierownik zespołu drukarzy w BIP Komendy Obszaru Lwów; komendant Rejonu I Dzielnicy Północnej

Po zakończeniu akcji „Burza” należał do organizacji NIE. Był komendantem rejonu I Dzielnicy Północnej.

Aresztowano go 10.02.1945 roku. Następnie, wraz z ppłk. Feliksem Jansonem, został przewieziony do więzienia w Kijowie. 23.10.1945 roku Wojenny Trybunał miasta Kijowa skazał go na 10 lat pobytu w obozach pracy. Karę odbywał kolejno w Gorłowce koło Doniecka, obozie „Wołgołag” w Abakumowie koło Rybińska, w Potmie w Mordwińskiej ASRR, w „Karłagu” w Karagandzie. W październiku 1954 roku zwolniono go z obozu.

Krzyż Walecznych

Fundacja CDCN, Wykaz fotografii i filmów ze zbioru Jerzego Węgierskiego dotyczących organizacji konspiracyjnych okresu wojny i okupacji na terenie Małopolski Wschodniej, nr 216;

Lech Sadowski. Wspomnienia, Warszawa 1980, rękopis w zbiorach BJ, sygn. Przyb. 446/01, s. 29, 30, 33;

Mazur G., Węgierski J., Konspiracja lwowska 1939-1944: słownik biograficzny, Katowice 1997, s. 69-70;

Mazur G., Skwara J., Węgierski J., Kronika 2350 dni wojny i okupacji Lwowa 1 IX 1939 – 5 II 1946, Katowice 2007, s. 273, 317, 318, 556, 579;

Organizowanie Lwowskiego Obszaru ZWZ – AK na przełomie lat 1941 – 1942. Relacja Lecha Sadowskiego pseud. „Wasyl”, „Sławek” i „Sędzia”, Warszawa 1967, maszynopis w zbiorach BJ, sygn. Przyb. 446/01, s. 22, 23;

Pempel S., ZWZ-AK we Lwowie: 1939-1945, Warszawa 1990, s. 58, 59, 77;

Węgierski J., W lwowskiej Armii Krajowej, Warszawa 1989, s. 24, 25, 27, 250.