Roman Władysław Wiszniowski
pseud. Harcerz, Irys, Joasia, Orion, Tarcza
| Dane osobowe | |
| Inne nazwiska w czasie okupacji lub po wojnie: | Ludwik Bielik, Roman Wisznia, Zbigniew Wysocki |
| Płeć: | mężczyzna |
| Data urodzenia: | 1920-04-13 |
| Miejsce urodzenia: | Stanisławów |
| Data śmierci: | 1989-02-17 |
| Miejsce śmierci: | Lublin |
| Miejsce pochówku: | Cmentarz Komunalny "Majdanek"; Lublin |
| Rodzice | |
| Imię ojca: | Adam |
| Imię matki: | Helena |
| Nazwisko panieńskie matki: | Berger |
| Stopień wojskowy uzyskany przed II wojną światową: | |
| Data: | |
| Starszeństwo: | |
| Organ nadający: | |
| Stopień wojskowy uzyskany w konspiracji: | podporucznik |
| Data: | 1943-09-14 |
| Starszeństwo: | |
| Organ nadający: | |
| Stopień wojskowy uzyskany po wojnie: | |
| Data: | |
| Starszeństwo: | |
| Organ nadający: | |
| Wykształcenie cywilne | |
| Przed wojną: | Ukończył liceum w Stanisławowie. Maturę uzyskał w 1939 r. |
| W czasie wojny: | |
| Po wojnie: | |
| Służba wojskowa | |
| Przed wojną: | |
| W czasie wojny: | Brał udział w wojnie obronnej jako ochotnik 75 pułku piechoty, a następnie 6 Pułku Strzelców Podhalańskich. Po upadku wojny obronnej służył w WP na Zachodzie. 15.10.1942 r. przybył do Anglii. W nocy z 14/15.09.1943 r. został zrzucony na placówkę “Spodek” niedaleko Garwolina. Przydzielono go do Oddziału V Obszaru Lwów.
|
| Po wojnie: | |
| Miejsce pracy | |
| Przed wojną: | |
| W czasie wojny: | |
| Po wojnie: | Pracował w Lubelskim Zjednoczeniu Budownictwa. |
| Działalność społeczna, związkowa i polityczna | |
| Przed wojną: | Działał w ZHP. Pełnił funkcję drużynowego w 7 drużynie harcerskiej im. Zawiszy Czarnego w Stanisławowie. |
| W czasie wojny: | |
| Po wojnie: | Działał w harcerstwie. |
| Działalność w ruchu kombatanckim | |
| Opis działań: | |
| Przynależność i udział w pracach innych organizacji i instytucji podziemnych | |
| Przed scaleniem i wstąpieniem do ZWZ-AK, jak i „równolegle”: | |
| Przynależność do ZWZ-AK na Kresach | |
| Działalność: | Początkowo był instruktorem i radiotelegrafistą, a od 02.1944 r. został dowódcą plutonu łączności radiowej o kryptonimie “Palma”, potem “Opacz”. Następnie oddział radiowy. Udało mu się uniknąć wpadki na plebani w Malechowie 21 listopada 1943 roku, gdyż spóźnił się na swoją zmianę. |
| Data zaprzysiężenia: | |
| Czasookres: | 1943-07-10 - 1944-04-01 |
| Pełnione funkcje: | Radiotelegrafista, instruktor, dowódca plutonu łączności radiowej, pełniący obowiązki dowódcy oddziału radiowego do 1.04.1944 r. . |
| Oddział względnie pion organizacyjny: | Cichociemny, Oddział Radiowy |
| Okręg: | Okręg Lwów |
| Przydział: | Komenda Obszaru ZWZ-AK (1941-1944): |
| Przynależność do ZWZ-AK poza Kresami | |
| Działalność: | |
| Data zaprzysiężenia: | |
| Czasookres: | |
| Pełnione funkcje: | |
| Oddział względnie pion organizacyjny: | |
| Działalność w podziemiu antykomunistycznym: | |
| Opis działań: | Po zakończeniu akcji “Burza” rozpoczął działalność w organizacji NIE. |
| Udział w akcji "Burza" | |
| Opis działań: | |
| Konspiracyjni współpracownicy | |
| Przełożeni, podwładni i organizacyjni koledzy: | |
| Członkowie rodziny zaangażowani w konspirację: | Stefania de domo Lechowicz (ur. 1922) “Dewajtis”, “Grażyna” – żona, należała do AK |
| Służba w innych formacjach wojskowych | |
| Polskich: | Po wyjściu z sowieckiego obozu we 09.1941 r. zgłosił się do WP. Od 07.02.1942 r. służył w 7 Dywizji Piechoty Armii Polskiej w ZSRR. Pod koniec 03.1942 r. w składzie tejże dywizji przybył do Iranu. Do 20.07.1942 r. służył w 8 dywizjonie artylerii przeciwlotniczej 8 Dywizji Piechoty. |
| Niepolskich: | |
| Represje | |
| Represje stosowane przez Niemców (pobyt w niemieckich więzieniach i obozach koncentracyjnych - daty i miejsce, nazwiska współwięźniów): | |
| Represje stosowane przez Związek Sowiecki (pobyt w sowieckich więzieniach i łagrach - daty i miejsce, nazwiska współwięźniów): | 03.12.1939 r., podczas próby przedostania się na Węgry, został aresztowany przez NKWD. Następnie skazano go na pięć lat łagrów. Był więziony w okolicach Workuty do 20.09.1941 r. 05.06.1945 r. ponownie został aresztowany. 22.09.1945 r. Wojenny Trybunał Wojsk NKWD skazał go na 20 lat łagrów. Wywieziono go do Workuty. W późniejszym okresie przebywał w wielu obozach. W 1955 r. powrócił do Polski. |
| Represje ze strony polskiego komunistycznego aparatu bezpieczeństwa | |
| Ordery i odznaczenia | |
| Lista odznaczeń | Order Wojenny Virtuti Militari V klasy |
| Autorstwo wspomnień, relacji, pamiętników, dzieł literackich, opracowań naukowych, działalność redakcyjna | |
| Poświęconych historii a w szczególności ZWZ-AK: | |
| Poświęconych innym dziedzinom nauki i sztuki lub publicystyki: | |
| Źródła archiwalne i literatura do noty biograficznej | Fundacja CDCN, Wykaz fotografii i filmów ze zbioru Jerzego Węgierskiego dotyczących organizacji konspiracyjnych okresu wojny i okupacji na terenie Małopolski Wschodniej, nr 0361; Markowski D. K., Lwów 1944, Warszawa 2021, s. 157; Pempel S., ZWZ-AK we Lwowie: 1939-1945, Warszawa 1990, s. 94; Tochman K, Słownik biograficzny cichociemnych, Rzeszów 2002; Tomaszewski B., Węgierski J., Zarys Historii Lwowskiego Obszaru ZWZ-AK, Warszawa 1987, s. 15; Tucholski J., Cichociemni, Warszawa 1985, s. 435; Tucholski J., Cichociemni i spadochroniarze 1941-1956, Warszawa 1984, s. 97-99; Wiszniowski Roman Władysław (1920-1989), [w:] Mazur G., Węgierski J., Konspiracja lwowska 1939-1944: słownik biograficzny, Katowice 1997, s. 220-221; “Wewnętrzny Biuletyn Informacyjny ŚZŻAK Obszaru Lwowskiego im. Orląt Lwowskich”, 2016, nr 24, s. 34-37; Węgierski J., Armia Krajowa na południowych i wschodnich przedpolach Lwowa, Kraków 1994, s. 168, 371. Węgierski J., W lwowskiej Armii Krajowej, Warszawa 1989, s. 45, 172, 176-180, 250, 279. |
| Ikonografia | |
| Ewentualne uwagi | |
| Fotografie | |
| Skany załączonych dokumentów | |
| Pobierz jako plik tekstowy | |
Chcesz zgłosić uwagę do biogramu?
