W latach 1896-1908 uczęszczał do gimnazjum klasycznego w Kijowie, gdzie uzyskał maturę. W latach 1908-1911 studiował na Wydziale Prawa Liceum im. Cesarzewicza Mikołaja w Moskwie. W latach 1912-1913 studiował na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu Kijowskiego.

W latach 1924-1927 pełnił “służbę zewnętrzną” w Oddziale II Sztabu Generalnego.

Od 20 października 1944 roku był zastępcą dowódcy I Armii Wojska Polskiego.

Po wojnie pracował kolejno jako inspektor służb kwatermistrzowskich w departamencie III wiceministra ON oraz komendant Wojskowego Domu Wypoczynkowego. 31 grudnia 1948 roku ponownie przeszedł w stan spoczynku.

Na początku lat trzydziestych, po przejściu w stan spoczynku, podjął pracę w Izbie Skarbowej Grodzkiej w Warszawie. Pracował tam do 31 marca 1934 roku. Jego dalsze losy do 1939 roku nie są znane.

Od 27 września 1939 roku pracował jako nauczyciel w szkole w Didyczach.

Po przejściu w stan spoczynku do 31 grudnia 1957 roku pracował jako zastępca dyrektora Instytutu Leków.

Należał do organizacji Młodzieży Polskiej Niepodległościowej. Od stycznia 1913 roku należał do Drużyn Strzeleckich w Warszawie. Od 26 grudnia 1917 roku był członkiem Naczelnego Komitetu Polskiego (Naczpolu) w Petersburgu.

W okresie międzywojennym, po przejściu w stan spoczynku 31 maja 1931 roku, działał w organizacjach paramilitarnych i kombatanckich. Był komendantem placu Związku Strzeleckiego m. st. Warszawy, wiceprezesem Akademickiego Oddziału Związku Strzeleckiego, członkiem Wojewódzkiego i Stołecznego Związku Legii Inwalidów Wojsk Polskich.

W 1943 roku prawdopodobnie kierował Organizacją Wojskową Korpus Bezpieczeństwa (KB) na Wołyniu.

Do września 1942 roku służył w ZWZ-AK na Wołyniu.  8 marca 1944 roku Komenda Główna Armii Krajowej przydzieliła go do Lwowa. Wcześniej przeszedł w Warszawie kurs kwatermistrzowski. Do Lwowa przybył 2 kwietnia 1944 roku. Do 31 lipca 1944 roku sprawował funkcję szefa Oddziału IV kwatermistrzowskiego Komendy Obszaru AK Lwów. Równocześnie nadal dowodził KB.

Od 1.08.1944 r. do 26.09.1944 r. był szefem Oddziału IV (kwatermistrzowskiego) w organizacji “Nie”.

W 1917 roku wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej. Na przełomie 1917 i 1918 roku po wydostaniu się z niewoli wstąpił do oddziałów polskich tworzonych przez Naczelny Komitet Polski w Petersburgu. Został tam dowódcą 1 szwadronu Oddzielnego Dywizjonu Ułanów Polskich.

Od 1911 do 1913 roku kształcił się w Oficerskiej Szkole Kawalerii w Twerze. Od 1914 roku był dowódcą plutonu i szwadronu w 9 pułku ułanów armii rosyjskiej. W 1915 został ranny i trafił do niewoli austriackiej.

6 marca 1945 roku został aresztowany prze Główny Zarząd Informacji WP. Więziono go do marca 1947 roku.

Order Wojenny Virtuti Militari V klasy

Balbus T., “Ostatni kapitanowie”. Epilog Komendy Obszaru Lwowskiego “Nie” ewakuowanej na ziemie zachodnie Polski, “Pamięć i Sprawiedliwość”, nr 1/2, 2002, s. 158;

Fundacja CDCN, Wykaz fotografii i filmów ze zbioru Jerzego Węgierskiego dotyczących organizacji konspiracyjnych okresu wojny i okupacji na terenie Małopolski Wschodniej, nr 280, 0391, 0391D 0404D, 1686-1688;

Marszyński (Strzemię-Marszyński) Kazimierz Karol (1887-1980) [w:] Mazur Grzegorz, Węgierski Jerzy, Konspiracja lwowska 1939-1944: słownik biograficzny, Katowice 1997, s. 122-124;

Tomaszewski B., Węgierski J.,  Zarys Historii Lwowskiego Obszaru ZWZ-AK, Warszawa 1987, s. 14;

Węgierski J., W lwowskiej Armii Krajowej, Warszawa 1989, s. 248.