Posiadał stopień naukowy inżyniera.

W okresie międzywojennym prawdopodobnie służył w Korpusie Kadetów.

Do wybuchu II wojny światowej pracował przy budowie linii kolejowej Herby-Gdynia.

W pierwszych miesiącach wojny był współwłaścicielem antykwariatu w Warszawie.

Pod koniec 1941 r. lub na początku 1942 r. został sprowadzony na teren Obszaru Lwów. Do końca 05.1942 r. był szefem kontrwywiadu Okręgu Stanisławów. Ponadto od 20.09.1942 do 13.12.1942 r. był jednocześnie po. szefa Oddziału II/B (kontrwywiadu). Prawdopodobnie wysłał donos na podpułkownika Mieczysława Dobrzańskiego, wskutek czego w miejscu jego zamieszkania Gestapo dokonało rewizji i znalazło tam ukrytą sporą sumę pieniędzy (140 tysięcy zł). Powodem napisania donosu miały być złe relacja Vacquereta z podpułkownikiem, gdyż nie był zdyscyplinowany i nie podporządkowywał się jego rozkazom. Do scysji często dochodziło na tle pieniężnym, ponieważ Vacqueret przed wojną prowadził brudne interesy, a podczas okupacji został nawet aresztowany, lecz został zwolniony. Jeden z meldunków potwierdzał, że widziano go przed budynkiem Gestapo przy ul. Pełczyńskiej, gdzie podobno wrzucał coś do skrzynki. W związku więc z podejrzeniami o kolaborację oraz defraudację pieniędzy został wydany na niego wyrok śmierci. Nie wykonano go jednak, ponieważ Vacqueret zbiegł. Wiadomo, że w trakcie służby wskutek oszustw przywłaszczył sobie kosztem AK 95 tys. zł. Jego dalsze losy nie są dokładnie znane.

Szef kontrwywiadu Oddziału II i po. szefa Oddziału II-B.

W okresie międzywojennym być może służył we francuskiej Legii Cudzoziemskiej.

Pempel S., ZWZ-AK we Lwowie: 1939-1945, Warszawa 1990, s. 66, 83;

Vacqueret Stanisław Juliusz [w:] Mazur Grzegorz, Węgierski Jerzy, Konspiracja lwowska 1939-1944: słownik biograficzny, Katowice 1997, s. 212;

Węgierski J., Obsada osobowa lwowskiego obszaru SZP-ZWZ-AK-NIE w latach 1939-1945, Kraków 2000, s. 97;

Węgierski J., Komendy Lwowskiego Obszaru i Okręgu Armii Krajowej 1941-1944, Kraków 1997, s. 38, 40-41, 100-101, 128, 165-168, 170-172;

Węgierski J., W lwowskiej Armii Krajowej, Warszawa 1989, s. 27, 38, 246.

Był bratankiem rotmistrza Alojzego Vacquereta – adiutanta marszałka Edwarda Rydza-Śmigłego.

Prawdopodobnie po wojnie zamieszkał w Bydgoszczy pod fałszywym nazwiskiem i tamże zmarł. Pochowano go w bezimiennej mogile. Według relacji Stanisława Pempla „Kwiryn” został skazany przez sąd na karę śmierci, która nie została wykonana ze względu na jego ucieczkę. Pojawiła się również opinia, według której oskarżony przeżył wojnę i zamieszkał w Toruniu. Inna informacja byłej łączniczki Vacquereta mówi, że zlikwidowano go jeszcze we Lwowie, gdy zajmował się kartoteką komunistów. Fragmentaryczne informacje na ten temat nie pozwalają jednoznacznie ustalić, jaki był dokładny przebieg wydarzeń z nim związanych.