Uczęszczał do gimnazjum w Rzeszowie, gdzie w 1927 r. otrzymał świadectwo dojrzałości.

W latach 1927-1930 służył w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej–Komorowie, którą ukończył z pierwszą lokatą. 15.08.1930 r. nominowany został na stopień podporucznika i przydzielony do 58 pp w Poznaniu, gdzie pełnił funkcję dowódcy plutonu, następnie kompanii. Do stopnia porucznika awansowany 01.01.1933 r. W latach 1937-1939 studiował w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie, ukończył ją z odznaczeniem szabli prymusa.

Podczas wojny obronnej był oficerem operacyjnym, potem pełniącym obowiązki szefa sztabu 20 DP. Podczas obrony Warszawy pełnił funkcję oficera operacyjnego w sztabie Pododcinka „Północ”. Od 27.09.1939 r. uczestniczył w rokowaniach kapitulacyjnych. W 11.11.1941 r. awansowany na stopień majora.

W 10.1939 r. został zaprzysiężony na żołnierza SZP, pełnił funkcję referenta wyszkolenia w Oddziale IIIb Dowództwa Głównego SZP.

W 04.1942 r. przeniesiony do Lwowa, gdzie przydzielono mu stanowisko szefa sztabu Komendy Okręgu AK Lwów i jednocześnie szefa sztabu Oddziału III Komendy Obszaru AK Lwów. Po aresztowaniu przez gestapo w nocy z 03/04.12.1942 podpułkownika M. Dobrzyńskiego został pełniącym obowiązki szefa sztabu Obszaru, formalnie decyzję tę zatwierdzono 10.01.1943 r.

Od 12.1939 r. był organizatorem i dowódcą oddziału „Fabryka”, przemianowanego w 1941 r. na „Baszta” w ramach III Oddziału.. Pełnił funkcję zastępcy szefa Wydziału Wyszkolenia w Oddziale III KG ZWZ-AK, gdzie zajmował się szkoleniem rekrutów.

Dowódca „Fabryki”

Po kapitulacji Warszawy podczas wojny obronnej trafił do niewoli niemieckiej, skąd zbiegł. Aresztowany przez Niemców w nocy z 04/05.10.1943 r. w willi przy ul. Grochowskiej wraz z sekretarką BiP Komendy Obszaru AK Lwów Danutą Dowmont Wojciechowską „Jolantą”. Rozstrzelany publicznie przez Gestapo 14.01.1944 na placu Solskich.

Krzyż Orderu Wojennego Virtuti Militari V klasy
Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami

Fundacja CDCN, Wykaz fotografii i filmów ze zbioru Jerzego Węgierskiego dotyczących organizacji konspiracyjnych okresu wojny i okupacji na terenie Małopolski Wschodniej, nr 363, 364, 365, 366;

Lech Sadowski. Wspomnienia, Warszawa 1980, rękopis w zbiorach BJ, sygn. Przyb. 446/01, s. 4, 5, 6;

Mazur G., Węgierski J., Konspiracja lwowska 1939 – 1944. Słownik Biograficzny, Katowice 1997, s. 224-225;

Organizowanie Lwowskiego Obszaru ZWZ – AK na przełomie lat 1941 – 1942. Relacja Lecha Sadowskiego pseud. „Wasyl”, „Sławek” i „Sędzia”, Warszawa 1967, maszynopis w zbiorach BJ, sygn. Przyb. 446/01, s. 2, 3, 7, 29, 30;

Pempel S., ZWZ-AK we Lwowie: 1939-1945, Warszawa 1990, s. 60, 61, 67, 82, 92, 101;

Polaczek J., Zarys wspomnień z działalności w Ruchu Oporu grudzień 1975 r., (bdmw), rękopis w zbiorach BJ, sygn. Przyb 448/01 s. 18, 35;

Tomaszewski B., Węgierski J.,  Zarys Historii Lwowskiego Obszaru ZWZ-AK, Warszawa 1987, s. 12, 17;

Węgierski J., Armia Krajowa na zachód od Lwowa, Kraków 1993, s. 26;

Węgierski J., Armia Krajowa w okręgach Stanisławów i Tarnopol, Kraków 1996, s. 239;

Węgierski J., Komendy Lwowskiego Obszaru i Okręgu Armii Krajowej 1941-1944, Kraków 1997, s. 40, 42-43, 45-48, 50, 56-57, 100, 121, 132, 151, 168, 170, 174-175, 191-193, 195, 200, 202, 209, 233-234, 266, 274, 334, 337, 346;

Węgierski J., Obsada osobowa lwowskiego obszaru SZP-ZWZ-AK-NIE w latach 1939-1945, Kraków 2000, s. 32;

Węgierski J., W lwowskiej Armii Krajowej, Warszawa 1989, s. 21, 22, 38, 48, 50;

Wiąk W.J., Struktura organizacyjna Armii Krajowej 1939-1944, Warszawa 2003, s. 230.

Zachowały się grypsy świadczące o jego niezłomnej postawie we więzieniu we Lwowie. 11.11.1943 r. przedstawiono wniosek do mianowania go na stopień podpułkownika i odznaczenie go Złotym Krzyżem Zasługi z Mieczami, ale wobec aresztowania nie został zatwierdzony. Dopiero pośmiertnie w 1944 r. awansowano go do stopnia podpułkownika i odznaczono Orderem Virtuti Militari V klasy. Żonaty z J. Grabską-Treterową, miał syna Ryszarda-Tadeusza (ur. 1944 r. po jego śmierci).