Uczęszczał do Szkoły Technicznej Komunikacji w Warszawie.

Od 08.1915 r. służył w I Brygadzie Legionów oraz w Polskiej Organizacji Wojskowej. Następnie po odzyskaniu niepodległości służył w Wojsku Polskim. Po zakończeniu wojny polsko-ukraińskiej oraz polsko-bolszewickiej otrzymał przydział do delegacji polskiej na rokowania  pokojowe z EFSRR w Rydze.

Będąc w sztabie grupy gen. Michała Karaszewicza-Tokarzewskiego uczestniczył 17.09.1939 r. w obronie Warszawy.

Od 12.11.1928 do drugiej połowy 1939 r. był starostą grodzkim we Lwowie, następnie 15.04.1935 r. otrzymał nominację na radcę w MSZ, a 16.05.1935 r. uzyskał kolejną nominację  na stanowisko konsultanta i kierownika Konsulatu RP w Morawskiej Ostrawie na Zaolziu. W 10.1935 r. powrócił do centrali MSZ z powodu cofnięcia przez rząd czechosłaowacki Konsulatu RP. Będąc w centrali MSZ otrzymał nominację na starostę powiatowego w Grudziądzu, a później tę funkcję pełnił w Poznaniu od 01.1938 r.

Uczył j. rosyjskiego w szkole armii brytyjskiej oraz w Joint Intelligence Bureau. Będąc w wieku emerytalnym wyjechał do syna do Australii.

Pod koniec 09.1939 r. wstąpił do SZP. Będąc w organizacji został wysłany do Lwowa przez gen. Michała Karaszewicza-Tokarzewskiego, gdzie do 03.1940 r. pełnił funkcję szefa sztabu ZWZ-2 Lwów.

W okresie okupacji powierzono mu Odcinek III sieci wywiadowczej, który obejmował obszar Komisariatu Rzeszy Ukraina.

Szef sztabu ZWZ-Lwów

W latach od 1944 do 02.1946 r. był w (l)WP. W początkowym okresie dowodził 6 Samodzielną Kompanią Pogotowia Chirurgicznego w 2 Armii WP, a następnie był komendantem 29 Szpitala Lekko Rannych. Po zakończeniu wojny objął stanowisko komendanta Szpitala Ministerstwa Obrony Narodowej w Warszawie.

W obawie przed aresztowaniem w 1944 r. przez NKWD wyjechał do Lublina, gdzie pod przybranym nazwiskiem oraz z dokumentami lekarza został zmobilizowany do (l)WP jako lekarz.

Srebrny Krzyż Orderu Wojskowego Virtuti Militari (1921),

Krzyż Niepodległości (1928),

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1928),

Krzyż Walecznych- 4x

Złoty Krzyż Zasługi,

Srebrny Krzyż Zasługi,

Krzyż Armii Krajowej,

Krzyż Komandorski Orderu Korony Rumunii (1929).

Order Gwiazdy Rumunii III klasy,

Order Lwa Białego (Czechosłowacja)

Order Palm Akademickich (Francja)

Po podróży do ZSRR wraz z Eleonorą Wandą Ptaszkówną stworzył “Raport w sprawie Polaków wysiedlonych do ZSRR”.

Boćkowski D., Masowe deportacje polskiej ludności cywilnej w głąb ZSRR w latach 1940-1941. Próba weryfikacji danych, “Mazowieckie Studia Humanistyczne” 1996, nr 2/1, s. 43;

Fundacja CDCN, Wykaz fotografii i filmów ze zbioru Jerzego Węgierskiego dotyczących organizacji konspiracyjnych okresu wojny i okupacji na terenie Małopolski Wschodniej, nr 251;

Klotz A., Zapiski konspiratora 1939–1945, oprac. Mazur G., Kraków 2001, ​​ s. 552;

Mazur G., Węgierski J. Konspiracja lwowska 1939 – 1944. Słownik Biograficzny. Katowice 1997, s. 91 – 94;

Pempel S., ZWZ-AK we Lwowie: 1939-1945, Warszawa 1990, s. 17, 18, 43;

Strokosz O., W Armii Krajowej z Zaolzia przez okupowany Lwów do III Rzeczypospolitej, oprac. Kwiek J., Kraków 1994, s. 24.