Od 1902 r. do 1906 r. uczęszczał do szkoły powszechnej im. św. Antoniego we Lwowie. W latach 1906-1913 uczył się w II Wyższej Szkole Realnej we Lwowie. Następnie w latach 1913-1916 studiował na Wydziale Inżynierii Szkoły Politechnicznej we Lwowie.

Od 09.1916 r. do 02.1917 r. służył w 30 pułku piechoty armii austriackiej jako jednoroczny ochotnik. 20.05.1917 r. ukończył oficerską szkołę piechoty w Jägerndorf. Jako żołnierz 30 pp walczył później na froncie włoskim, a następnie serbskim.

Od 1919 roku służył w Wojsku Polskim w następujących jednostkach: do 27.09.1919 r. stacja zborna w Krakowie, od 28.09.1919 r. 4 pułk inżynierii (dowódca plutonu w 13 Batalionie Saperów), od 28.11.1919 r. 1 pułk saperów (adiutant, dowódca plutonu i kompanii, referent mobilizacyjny w 18 Batalionie Saperów), od 16.01.1924 r. 5 pułk saperów (dowódca kompanii, batalionu, referent mobilizacyjny, dowódca 21 Górskiego Batalionu Saperów), od 1930 r., 5 Batalion Saperów (kwatermistrz i zastępca dowódcy), od 15.11.1935 r. 6 Batalion Saperów (zastępca dowódcy), od 07.01.1937 r. Szkoła Podchorążych Saperów (dowódca batalionu szkolnego). Był również wykładowcą taktyki w Wojskowej Szkole Inżynierii w Warszawie.

Wziął udział w wojnie obronnej jako dowódca 6 Batalionu Saperów w składzie 6 Dywizji Piechoty Armii “Kraków”.

Pracował w Krakowie jako główny księgowy w hurtowni owoców, której był również współwłaścicielem od 04.1946 r. do 10.1948 r.

Dowódca oddziału saperów, Komendant Kedywu Obszaru Lwów, przewodniczący Wojskowego Sądu Specjalnego przy Komendzie Obszaru (od 13.03.-15.09.1943 r.)

Po zdobyciu Lwowa przez wojska sowieckie został zastępcą komendanta Obszaru Lwów Organizacji NIE. 19.02.1945 r. objął dowództwo nad komendą tego obszaru po ppłk. Feliksie Jansonie “Rajgrasie”. Pełnił także funkcję szefa Oddziału VIII (Kedywu) do października 1945 r. Podczas pobytu w Krakowie w II poł. lat 40-tych utrzymywał kontakty z komendantami okręgów Lwów i Tarnopol w ramach Zrzeszenia WiN.

We 09.1939 r. dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w obozach jenieckich w Braunschweig, Woldenbergu, a także w Ostrzeszowie , skąd udało mu się uciec w lutym 1941 roku.

07.10.1948 r. został aresztowany przez UB. 04.02.1950 r. Wojskowy Sąd Rejonowy w Warszawie skazał go na 15 lat więzienia. Karę odbywał w więzieniach w Mokotowie i Rawiczu. W 1960 r. został uniewinniony.

Order Wojenny Virtuti Militari IV klasy

Order Wojenny Virtuti Militari V klasy

Krzyż Walecznych (trzykrotnie)

Złoty Krzyż Zasługi

Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami

Srebrny Krzyż Zasługi

Legia Honorowa (Francja)

Krzyż Oficerski Orderu “Gwiazdy Rumunii” (Rumunia)

Balbus T., “Ostatni kapitanowie”. Epilog Komendy Obszaru Lwowskiego “Nie” ewakuowanej na ziemie zachodnie Polski, “Pamięć i Sprawiedliwość”, nr 1/2, 2002, s. 158-159, 165;

Fundacja CDCN, Wykaz fotografii i filmów ze zbioru Jerzego Węgierskiego dotyczących organizacji konspiracyjnych okresu wojny i okupacji na terenie Małopolski Wschodniej, nr 0362D, 362, 0416D;

Markowski D. K., Lwów 1944, Warszawa 2021, s. 206;

Pempel S., ZWZ-AK we Lwowie: 1939-1945, Warszawa 1990, s. 60;

Rychter J., Spis dowódców ZWZ-AK, (bdmw), rękopis w zbiorach MAK;

Tomaszewski B., Węgierski J.,  Zarys Historii Lwowskiego Obszaru ZWZ-AK, Warszawa 1987, s. 27, 36;

Władyka Jan Władysław (1896-1967), [w:] Mazur G., Węgierski J., Konspiracja lwowska 1939-1944: słownik biograficzny, Katowice 1997, s. 221-223;

“Wewnętrzny Biuletyn Informacyjny ŚZŻAK Obszaru Lwowskiego im. Orląt Lwowskich”, 2016, nr 26, s. 33;

Węgierski J., Armia Krajowa na południowych i wschodnich przedpolach Lwowa, Kraków 1994, s. 369;

Węgierski J., Armia Krajowa w okręgach Stanisławów i Tarnopol, Kraków 1996, s. 286;

Węgierski J., Komendy Lwowskiego Obszaru i Okręgu Armii Krajowej 1941-1944, Kraków 1997, s. 100-101, 110, 193, 355-356, 373, 412, 414-415;

Węgierski J., W lwowskiej Armii Krajowej, Warszawa 1989, s. 16, 246, 251;

“Zeszyty Historyczne ŚZŻAK – Oddział Gliwice”, 2000, nr 13, s. 26.