W 1932 r. zdał maturę w IV Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie. W 1938 r. ukończył Wydział Inżynierii Lądowej i Wodnej Politechniki Lwowskiej, następnie pracował tam jako asystent.

Uzyskał stopień doktora nauk technicznych w 1964 r. na Wydziale Górniczym Politechniki Śląskiej. W 1973 r. habilitował się na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Krakowskiej. W 1976 r. otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego.

We 09.1939 r. działał w Obywatelskiej Straży Bezpieczeństwa podczas obrony Lwowa.

Pracował przy przebudowie stacji kolejowej.

W czasie pierwszej okupacji sowieckiej pracował jako asystent we Lwowskim Instytucie Politechnicznym, skąd został zwolniony. Następnie pracował jako majster, później jako geodeta przy budowie drogi na obszarze Przemyśl-Lwów-Złoczów. Podczas okupacji niemieckiej pracował przy budowie tej drogi jako inspektor nadzoru, później jako inżynier w Urzędzie Budowy Dróg. Podczas drugiej okupacji sowieckiej, od 08.1944 r., pracował jako inżynier we Lwowie przy odbudowie lotniska i mostów.

Wykładał na Politechnice Śląskiej i Politechnice Warszawskiej. Po przejściu na emeryturę prowadził wykłady na Politechnice Krakowskiej.

W latach 1980-1981 działał w Solidarności.

Do AK wstąpił w 08.1942 r. dzięki Marianowi Jędrzejewskiemu. Zajął się organizacją rejonu Winniki “Dalia” i dowodził rejonem wiejskim IV Dzielnicy Wschodniej Inspektoratu Lwów-miasto. Od 04.1944 r. organizował 2 pluton Oddziału Leśnego 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich AK na obszarze podlwowskiego przysiółka Druga Wólka.

Dowódca 2 szwadronu

Był oficerem organizacyjnym dzielnicy wschodniej organizacji NIE.

Wziął udział w akcji na czele 2 szwadronu 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich.

14.02.1945 r. aresztowany przez NKWD wskutek zdrady. Więziony przy ul. Łąckiego. W efekcie ciężkiego śledztwa stracił słuch w jednym uchu. Następnie, we 09.1945 r., skazany na 10 lat łagrów. Przebywał w obozach na terenie środkowego Uralu. W obozie w Ekibastuzie poznał przyszłego noblistę Aleksandra Sołżenicyna, który uwiecznił go w swym dziele Archipelag GUŁag. W 1956 r. wrócił do Polski.

Węgierski J., Armia Krajowa na południowych i wschodnich przedpolach Lwowa, Kraków 1994.

Węgierski J., Bardzo różne życie: we Lwowie, w sowieckich łagrach, na Śląsku, Katowice 2003.

Węgierski J., Komendy Lwowskiego Obszaru i okręgu Armii Krajowej: 1941-1944, Kraków 1997.

Węgierski J., Mazur G., Konspiracja lwowska 1939-1944: słownik biograficzny, Katowice 1997.

Węgierski J., Lwowska konspiracja narodowa i katolicka : 1939-1946, Kraków 1994.

Węgierski J., Lwowskie oddziały leśne “Warta” na Rzeszowszczyźnie 1944-1945, Kraków 1998.

Węgierski J., Tomaszewski B., Zarys historii lwowskiego obszaru ZWZ-AK, Warszawa 1983.

Dzieje Ułanów Jazłowieckich, (red.) Tym J. S., Warszawa 2019, s. 321;

Gromnicki J., Jazłowieccy to ułani… Wykaz żołnierzy 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich służących w Pułku w latach 1918-1947, bdmw, s. 214;

Mazur G., Skwara J., Węgierski J., Kronika 2350 dni wojny i okupacji Lwowa 1 IX 1939- 5 II 1946, Katowice 2007;

Markowski D. K., Lwów 1944, Warszawa 2021, s. 9, 78, 110, 218;

Rychter J., Spis dowódców ZWZ-AK, (bdmw), rękopis w zbiorach MAK;

Węgierski J., Armia Krajowa na południowych i wschodnich przedpolach Lwowa, Kraków 1994, s. 17-18, 38-40, 46-48, 50, 52, 54-56, 60-63, 72, 74, 85-88, 91, 94, 106, 108-109, 112, 130-132, 153-155, 173, 218-219, 221-224, 231, 244, 272-274, 277, 284-285, 289, 291, 292, 294, 296, 299, 302, 305, 350-351, 354, 361, 368, 375, 382-385, 402, 404, 407-409;

Węgierski J., Bardzo różne życie: we Lwowie, w sowieckich łagrach, na Śląsku, Katowice 2003, s.;

Węgierski J., Komendy Lwowskiego Obszaru i Okręgu Armii Krajowej 1941-1944, Kraków 1997, s. 29, 32, 51-53, 67, 76-78, 107-110, 119, 159-161, 187-189, 204, 214, 219-221, 227, 254-257, 271-272, 310, 313, 349, 351, 367, 382-384, 403-404, 415;

Węgierski J., Lwów pod okupacją sowiecką 1939-1941, Warszawa 1991, s.;

Węgierski J., Oddziały Leśne “Warta” Obszaru Lwowskiego Armii Krajowej na Rzeszowszczyźnie, Kraków 1998, s. 11;

Węgierski J., W lwowskiej Armii Krajowej, Warszawa 1989, s. 60-65, 119, 199, 265, 268, 269, 277.

Od strony matki był prawnukiem profesora Karola Estreichera.