Ukończył Szkołę Podchorążych Piechoty w Różanie nad Narwią. W 1931 r. kontynuował naukę wstępując do Szkoły Podchorążych Inżynierii i Saperów w Warszawie. Następnie po ukończeniu szkoły w 1934 r. otrzymał przydział do I Batalionu saperów w Modlinie, w którym służył do 1939 r.

Ukończył studia zaoczne na Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Wrocławskiej, otrzymując stopień mgr. inż. budownictwa lądowego.

W 1939 r. był uczestnikiem kampanii wrześniowej.

Pracował na budowach we Wrocławiu, a później jako projektant i główny specjalista we Wrocławskim Biurze Projektowo-Badawczym Budownictwa Przemysłowego.

Będąc w Janowie Lubelskim współpracował z organizacją “Muszkieterów”. Po zakończeniu Akcji “Burza” był w organizacji NIE, a od listopada 1944 r.  został szefem Oddziału II Komendy Okręgu Lwów NIE.

W konspiracji był od 1939 r. Będąc w konspiracji pełnił funkcję II szefa saperów w Wydziale VIII Okręgu Lwów oraz był szefem Kedywu Okręgu. Był uczestnikiem wielu akcji dywersyjnych. W 1944 r. pełniąc funkcję komendanta Kedywu Okręgu Lwowskiego, brał udział ze swymi oddziałem w walkach z 19 pp. AK Okręgu Lwów w Dzielnicy Południowej. Za jego sprawą KG AK sprowadziła 7 cichociemnych do Lwowa.

Szef Wydziału VIII saperów i Kedywu sztabu Komendy Okręgu.

Działał w organizacji NIE.

W trakcie akcji “Burza” dowodził Pierwszym Zgrupowaniem odwodu dowódcy 5 DP AK w rejonie Politechniki Lwowskiej. Po zakończeniu “Burzy” objął ponownie zajmowane wcześniej stanowisko ale w organizacji NIE.

Żona Bronisława z d. Sokulska, ps. “Klementyna”, “Klimcia” była w Oddziale Vk łączności Komendy Obszaru nr.3, jako instruktor szyfrów w AK oraz w organizacji NIE.

30.04.1945 r. został aresztowany przez NKWD we Lwowie i osadzony w więzieniu przy ul. Łąckiego. Skazany został przez Wojenny Trybunał Wojskowy na 15 lat katorgi. Przewieziony został we wrześniu 1945 r. do obozu przejściowego przy ul. Pełtewnej we Lwowie. W styczniu 1946 r. przewieziony został do więzienia w Drohobyczu. Następnie we wrześniu 1946 r. przebywał w Tomsku, pracując przy zakładach drzewnych, a później Czeremoszce, gdzie pracował w nasycalni podkładów kolejowych. W 1951 r. przewieziony został do katorżańskiego obozu w Dżezkazganie, gdzie przebywał do grudnia 1945 r.

Order Wojenny Virtuti Militari V klasy,
Krzyż Walecznych -2 krotnie odznaczony

Fundacja CDCN, Wykaz fotografii i filmów ze zbioru Jerzego Węgierskiego dotyczących organizacji konspiracyjnych okresu wojny i okupacji na terenie Małopolski Wschodniej, nr 466, 467, 1831;

Komański H., Siekierka Sz., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, Wrocław 2006, s. 791;

Mazur G., Węgierski J.,  Konspiracja lwowska 1939-1944. Słownik biograficzny. Kraków 1997, s. 36-37;

Mazur G., Skwara J., Węgierski J., Kronika 2350 dni wojny i okupacji Lwowa 1 IX 1939 – 5 II 1946, Katowice 2007, s. 288, 394, 541, 564, 574;

Markowski D. K., Lwów 1944, Warszawa 2021, s. 148;

Pempel S., ZWZ-AK we Lwowie: 1939-1945, Warszawa 1990, s. 71, 100, 112, 117;

Rychter J., Spis dowódców ZWZ-AK, (bdmw), rękopis w zbiorach MAK;

Tomaszewski B., Węgierski J.,  Zarys Historii Lwowskiego Obszaru ZWZ-AK, Warszawa 1987, s. 16, 24;

“Wewnętrzny Biuletyn Informacyjny ŚZŻAK Obszaru Lwowskiego im. Orląt Lwowskich”, 2014, nr 17, s. 34;

Węgierski J., Armia Krajowa w Zagłębiu Naftowym i na Samborszczyźnie, Kraków 1993, s. 30-31, 49;

Węgierski J., Komendy Lwowskiego Obszaru i Okręgu Armii Krajowej 1941-1944, Kraków 1997, s. 76, 357, 370-372, 374, 381-384, 413;

Węgierski J., W lwowskiej Armii Krajowej, Warszawa 1989, s. 46, 256.