Szef Wydziału Bezpieczeństwa i Samoobrony w Okręgowej Delegaturze Rządu w Kowlu. Jednocześnie pełnił funkcję zastępcy komendanta VIII Okręgu Wołyń BCh. Po zamordowaniu Zygmunta Rumla przez UPA 10 lipca 1943 roku przejął obowiązki komendanta tego okręgu. Pod koniec 1943 roku powrócił do Warszawy.

Od 1940 roku, w czasie okupacji niemieckiej, działał w konspiracji W Warszawie. Był współzałożycielem Organizacji Małego Sabotażu „Wawer” oraz komendantem Okręgu Północ. 28 lipca 1941 roku spalił wykonaną z dykty makietę znaku „V” ustawioną na pl. Piłsudskiego.

Podczas powstania warszawskiego dowodził „Wawerską” kompanią w batalionie „Kiliński”. 8 września 1944 roku został ranny w rejonie ulicy Nowy Świat, a tego samego dnia zginął przy ulicy Chmielnej 8.

Komendant Okręgu Północ miasta Warszawa.

Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami

Filar W., “Burza” na Wołyniu, Warszawa 2010, s. 103, 320;

Kronika powstania warszawskiego, Andrzej Kunert, współpraca Zygmunt Walkowski, Warszawa 2004, s. 127;

Wołyń i Galicja „Za Drugiego Sowieta”, Ł. Adamski, G. Hryciuk (red.), Warszawa 2019, s. 129;

Wojtas M., Słownik biograficzny żołnierzy Batalionów Chłopskich. T. V, Lublin 2009, s. 698, 733;

Żołnierze Wołynia: działalność powojenna żołnierzy 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK, (red.) Bakuniak E., Dyszkiewicz E., Warszawa 2002, s. 281.