Uczęszczał do gimnazjum w Płoskirowie. W 1922 roku wstąpił do niższego seminarium duchownego w Buczaczu, następnie dostał się do wyższego seminarium w Łucku. 7.09.1930 przyjął święcenia kapłańskie we Włodzimierzu Wołyńskim. W 1933 roku podjął studia teologiczne na Uniwersytecie Angelicum w Rzymie. W 1937 roku otrzymał tytuł doktora teologii.

Po zakończeniu studiów w Rzymie wrócił do Łucka, gdzie został profesorem i wicerektorem seminarium duchownego.

Po zajęciu Wołynia przez Armię Czerwoną został skierowany do parafii w Hucie Stepańskiej, gdzie pełnił posługę proboszcza. Następnie był proboszczem w Kowlu, a od 1944 roku w parafii w Żytomierzu.

Współorganizator samoobrony i uzbrojenia Huty Stepańskiej.

10.01.1945 roku został aresztowany przez NKWD, skazany na 10 lat łagrów. Trafił do Workuty, gdzie pracował w kopalni węgla. W 1954 roku opuścił barak więzienny, ale został zmuszony do osiedlenia się w Workucie. Później władze zesłały go do Kazachstanu. W 1959 roku znów aresztowany z powodu kontynuowania działalności duszpasterskiej i skazany na kolejne 10 lat pracy w obozie. Trafił do Irkucka, gdzie pracował przy wyrębie lasu. Na wolność wyszedł w 1964 roku. W 1966 roku wrócił na Podole.

Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami.

Dudek T., Przebraże 1943, Warszawa 2019, s. 124, 127, 133;

Rychter J., Spis dowódców ZWZ-AK, (bdmw), rękopis w zbiorach MAK;

Żołnierze Wołynia: działalność powojenna żołnierzy 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK, (red.) Bakuniak E., Dyszkiewicz E., Warszawa 2002, s. 233.