W 1931 r. ukończył gimnazjum w Tłumaczu. Następnie wstąpił do Szkoły Podoficerów Lotnictwa dla Małoletnich w Bydgoszczy, którą ukończył 1934 r. jako mechanik samolotowy z podstawowym wyszkoleniem w pilotażu. Po ukończeniu SPLdM wstąpił do Centrum Wyszkolenia Oficerów Lotnictwa w Sadowie. Po zakończeniu szkolenia przydzielony został do 6 Pułku Lotniczego we Lwowie oraz należał do 64 Eskadry Liniowej. 17.05.1938 r. eksternistycznie zdał maturę, wyniku czego mógł wstąpić do Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie. 3.01.1939 r. rozpoczął naukę w SPL.

Wziął udział w obronie Lwowa we wrześniu 1939 r. Przedostał się na Węgry, a stamtąd przez Jugosławię i Grecję do Francji. 01.11.1939 r. w Lyon-Bron zgłosił się do bazy polskiego lotnictwa. Na przełomie lutego i marca 1940 r. wysłany został do Wielkiej Brytanii. Po odbyciu przeszkolenia w 18 OTU (Jednostka Wyszkolenia Bojowego) w Bramcote, skierowano go na stanowisko instruktora w bazie RAF-u w Szkocji. W sierpniu 1940 r. trafił do 301 Dywizjonu Bombowego. Podczas lotu samolotem Wellington IV RG-W, został zestrzelony przez niemiecką artylerię przeciwlotniczą. Po udanej ucieczce z niewoli niemieckiej w połowie kwietnia 1942 r. Dostał dokumenty na nazwisko Mikołaj Wajda na podstawie metryki zmarłego syna przyjaciół, przedostał się do Lwowa przez Częstochowę i Kraków. Będąc we Lwowie nawiązał kontakt z AK przez Stefanię Stipal.

Służył w wywiadzie Inspektoratu AK Lwów Miasto, a następnie Okręgu AK Lwów . W kwietniu 1943 r. dowodził ubezpieczeniem akcji odbicia ze szpitala Lecha Sadowskiego “Wasyla” szefa lwowskiego BiP.

Szef Wydziału II (wywiad i kontrwywiad) Inspektoratu AK Lwów Miasto (lata 1942-1943), Szef Wydziału IIa (wywiad) Okręgu AK Lwów (od 1944 r.), dowódca zgrupowania.

Był dowódcą 1 Zgrupowania odwodowego “Miasto” wywiadu i kontrwywiadu AK w ramach operacji “Burza”

Stefania Stipal

PSZ na Zachodzie w Wielkiej Brytanii jako pilot Dywizjonu 301

Zestrzelony przez Niemców w czasie jednego z lotów bojowych przebywał w Stalagu VIII B Lamsdorf, dzisiejsze Łambinowice. Z niewoli uciekł wraz z Richardem Pape, dostając się do kopalni węgla “Szombierki” w Bytomiu. Stamtąd przy pomocy bytomskich Polaków zbiegł do Częstochowy i dalej do Krakowa i Lwowa, gdzie włączył się do pracy konspiracyjnej.

31.07.1944 r. został aresztowany przez sowiecki kontrwywiad. 29.01.1945 r. został skazany na 20 lat więzienia. Wyrok odbywał w Woroszyłowgradzie skąd przeniesiony został do obozów w Kołymie, gdzie pracował w kopalni złota. Za próbę ucieczki w 1948 r. osadzono go ponownie, podwyższając wyrok do 25 lat.  Do kraju powrócił 26.09.1955 r.

Po powrocie do kraju został osadzony w obozie w Mielęcinku, z którego zwolniono go po miesiącu. Do 1963 r. komunistyczne służby bezpieczeństwa prowadziły przeciwko niemu sprawę ewidencyjno-obserwacyjną. SB podejmowała nieudane próby zwerbowania go do współpracy.

Krzyż Walecznych (za akcję uwolnienia Lecha Sadowskiego “Wasyla”)

BJ, sekcja rękopisów, Archiwum Jerzego Polaczka, sygn. akc. 361/01, relacje i wspomnienia różnych osób, s. 58;

Borodej Mieczysław Karol (1914-1983) [w:] Mazur G., Węgierski J., Konspiracja lwowska: słownik biograficzny, Katowice 1997, s. 33;

Fundacja CDCN, Wykaz fotografii i filmów ze zbioru Jerzego Węgierskiego dotyczących organizacji konspiracyjnych okresu wojny i okupacji na terenie Małopolski Wschodniej, nr 462, 0561;

Krzystek A., Krzystek T.J., Polskie Siły Powietrzne w Wielkiej Brytanii w latach 1940-1947, Warszawa 2012, s. ;

Mazur G., Skwara J., Węgierski J., Kronika 2350 dni wojny i okupacji Lwowa 1 IX 1939 – 5 II 1946, Katowice 2007, s.354, 355, 516, 554, 559;

Markowski D. K., Lwów 1944, Warszawa 2021, s. 148;

Organizowanie Lwowskiego Obszaru ZWZ – AK na przełomie lat 1941 – 1942. Relacja Lecha Sadowskiego pseud. „Wasyl”, „Sławek” i „Sędzia”, Warszawa 1967, maszynopis w zbiorach BJ, sygn. Przyb. 446/01, s. 32;

Pempel S., ZWZ-AK we Lwowie: 1939-1945, Warszawa 1990, s. 89, 97, 112, 117;

Rychter J., Spis dowódców ZWZ-AK, (bdmw), rękopis w zbiorach MAK;

SPP, Akta Głównej Komisji Weryfikacyjnej, sygn. KW3-1277;

Tomaszewski B., Węgierski J.,  Zarys Historii Lwowskiego Obszaru ZWZ-AK, Warszawa 1987, s. 24;

Węgierski J., Armia Krajowa na południowych i wschodnich przedpolach Lwowa, Kraków 1994, s. 300;

Węgierski J., Komendy Lwowskiego Obszaru i Okręgu Armii Krajowej 1941-1944, Kraków 1997, s. 131-132, 141-146, 159-161, 217, 411-412;

Węgierski J., W lwowskiej Armii Krajowej, Warszawa 1989, s. 37, 40, 52, 228, 254, 257.