Ukończył V Gimnazjum w Warszawie oraz Wydział Medyczny Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W latach 1919-1923 był zatrudniony w Wojsku Polskim, między innymi pełniąc funkcję naczelnego lekarza 3. Pułku Artylerii Ciężkiej w Wilnie.

Przed I wojną światową pracował jako lekarz w wojsku rosyjskim. W niepodległej Polsce, w latach 1919-1923, był zatrudniony w Wojsku Polskim, między innymi pełniąc funkcję naczelnego lekarza 3 Pułku Artylerii Ciężkiej w Wilnie. W latach 1923-1939 był ordynatorem oddziału ginekologicznego Szpitala Kolejowego w Wilnie.

Ordynator oddziału ginekologicznego Szpitala Kolejowego na Wilczej Łapie

Po powrocie do kraju w 1957 r. pracował w Przychodni Kolejowej we Wrocławiu.

Od 1909 r. był członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej. Po I wojnie światowej był radnym miejskim w Wilnie, prezesem robotniczych klubów sportowych, a także członkiem władz Towarzystwa Uniwersytetu Robotniczego.

Od 01.1940 r. był członkiem Rady Wojewódzkiej przy Komendzie Okręgowej Związku Walki Zbrojnej z ramienia PPS-WRN. Przewodniczył konspiracyjnej Wileńskiej Koncentracji Demokratycznej. Był członkiem Komitetu Politycznego Kierownictwa Walki Podziemnej. Od 06.1943 do 05.1945 r. był członkiem Delegatury Rządu na Kraj.

Stał na czele redakcji dwutygodnika “Niepodległość”, wydawanego przez BIP Komendy Okręgu AK przy współpracy z Delegaturą Rządu na Okręg Wileński.

Od 11.1939 r. należał do ZWZ, a następnie do AK. Był członkiem Biura Informacji i Propagandy. Redagował czasopismo konspiracyjne “Niepodległość”, wydawane w latach 1942-1944 w Wilnie przez BIP Okręgu Wileńskiego.

Redaktor czasopisma

Został aresztowany przez NKWD i skazany na 20 lat łagrów. Do kraju powrócił w 1957 r.

Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami (26.06.1944 r.)

Dobrzański J., Wilno w walce z okupantem, 1941 – 1944, A-408/62, Biblioteka KUL w Lublinie, rkp. 220.

Dobrzański Jerzy, [w:] Encyklopedia Ziemi Wileńskiej. Wileński słownik biograficzny, t. 1, (red.) Dubowik H., Malinowski L.J., Bydgoszcz 2008, s. 94;

Fedorowicz Z., Trzydzieści lat mego pobytu w Wilnie 1914-1914, Bydgoszcz 2010, s. 257;

FOK, Archiwum Wschodnie, sygn. AW III 618.32.02;

FOK, Archiwum Wschodnie, sygn. AW III/618.32.03;

FOK, Archiwum Wschodnie, sygn. AW I/0879;

Potocki M., Między Dźwiną a Wilią. Wspomnienia dowódcy Wileńskiego Zgrupowania nr 2 AK, Warszawa-Kraków 2015, s. 26;

Słownik Polski Walczącej na Kresach Północno-Wschodnich Rzeczypospolitej, t. 1, (red.) Malinowski J., Bydgoszcz 1995, s. 169-170;

SPP, Akta Głównej Komisji Weryfikacyjnej, sygn. KW2 723;

ŚZŻAK Okręg Nowogródek (Warszawa), teczka Weryfikacji Odznaczeń Bojowych żołnierzy Konfederacji Narodu (UBK), Okręg Nowogródzki i Okręg Wileński;

“Wileńskie Rozmaitości”, 1995, nr 4 (30), s. 4.

Działalność Wileńskiej Koncentracji Demokratycznej – konspiracyjnej organizacji kierowanej przez Jerzego Dobrzańskiego – omawia Michał Gnatowski (zob. Gnatowski M., Z dziejów Wileńskiej Koncentracji Demokratycznej, [w:] “Studia Podlaskie”, 1993, t. 4, s. 267-301). W aneksie do artykułu została zamieszczona treść dokumentów wytworzonych w czasie wojny przez Wileńską Koncentrację Demokratyczną. Materiały te pochodzą z prywatnych zbiorów Dobrzańskiego oraz Archiwum Akt Nowych w Warszawie.