Uczeń II Gimnazjum w Tarnopolu w latach 1929/30 – 1935/36. Maturę zdał dnia 23 maja 1936 r.

Ukończył Kurs Podchorążych Rezerwy przy 12 Dywizji Piechoty, 54 Pułku Piechoty w Tarnopolu.

01.09.1939 – 30.09.1939 – dowódca plutonu w 51 Pułku Piechoty w Brzeżanach. Raniony pod Brzeżanami, gdy oddziały 51 pp. chroniły Polaków przed Ukraińcami podczas trwania Wojny Obronnej.

ŚZŻAK,

Koło Kombatantów i Więźniów Politycznych.

Zaprzysiężony w Zborowie i przydzielony do tamtejszej placówki na dowódcę plutonu Kedywu. W latach 1942-1944 zorganizował pluton AK, składający się z 4 drużyn, które stacjonowały w miejscowościach: Tustogłowy, Młynowce, Presowce, Zarudzie i Jarczowce. W tych miejscowościach również zorganizował samoobronę przed oddziałami UPA. Prowadził kursy dla Podchorążych w Zborowie. W latach 1943 – 1944 wraz z oddziałem przeprowadzał akcję dywersyjne m.in. wysadzanie mostów kolejowych, niszczenie torów, wykolejenie pociągów jadących na wschód oraz na samochody czego celem było zdobycie broni i amunicji. W 1943 r. razem z Kazimierzem Argasińskim podłożył minę pod nadjeżdżający pociąg niemiecki. W styczniu 1944 r. wykoleił wojskowy transport na linii Młynowce – Płuhów, wstrzymując ruch na 12 godzin. Prowadził dywersję na liniach kolejowych Zborów – Oleków i Zborów – Pomorzany. Tworzył listę oddziałów wojsk niemieckich oraz ich ruchy w chwili zbliżania się frontu wschodniego.

Dowódca plutonu Kedywu Obwodu Zborów, zastępca dowódcy Obwodu Zborów

Działał w OL “Warta” batalion “A” jako dowódca plutonu w kompanii Mariana Niżankowskiego. Od 02.1946 do 31.10.1946 r. w Organizacji WiN, jako dowódca drużyny.

Z chwilą zbliżenia się frontu wschodniego i zatrzymaniu się Armii Czerwonej na linii Kozowa- Jezierna- Złoczów przekazał im meldunki i szkice sytuacyjne o ruchach i położeniu wojsk niemieckich. Sprawował opiekę nad Obwodem Zborów, który przez front został rozbity na dwie części. Ujawnił się w lipcu 1944 r. przed Armią Czerwoną w Złoczowie.

Po Wojnie Obronnej został złapany do niewoli radzieckiej. Podczas transportu na wschód udało mu się zbiec z pociągu.

Od 06.05.1949 r. do 06.05.1952 r. był więźniem politycznym za przynależność do podziemnej organizacji WiN. Wyrokiem Sądu z 29.08.1967 r.  po wznowieniu postępowania, został uniewinniony od zarzutów.

Krzyż Kampanii Wrześniowej,

trzykrotnie Medal Wojska,

Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami,

Krzyż Armii Krajowej.

CDCN, Archiwum Tarnopolskie Czesława Blicharskiego, Cz. Blicharski, Słownik Biograficzny Tarnopolan, t. II, sygn. 1320/6/1B, s. 371;

CDCN, Archiwum Tarnopolskie Czesława Blicharskiego, P. Woźniak, Armia Krajowa Okręg Tarnopolski, sygn. akc. 1320/5/5, s. 136, 139, 142 – 145;

CDCN, Papiery Jerzego Węgierskiego, Okręg Tarnopol AK, sygn. 1551(2), s. 6, 23;

Niżankowski „Żuraw” M., Z działalności AK na terenie powiatu zborowskiego, okr. Tarnopol, prowadzonej w latach 1941-1944, Opole 1975, maszynopis w zbiorach CDCN – BJ, sygn. 5/2, s. 8, 9, 12;

Relacja Bronisława Żeglina, Elbląg 1988, maszynopis w zbiorach CDCN – BJ, sygn. 5/2, s. 1;

ŚZŻAK Okręg Dolnośląski (Wrocław), teczka osobowa Michała Jarosza;

Węgierski J., Armia Krajowa w okręgach Stanisławów i Tarnopol, Kraków 1996, s. 185, 188.