W 1938 r. uzyskał maturę.

W 1938 r. rozpoczął kurs podchorążych przy 12 Dywizji Piechoty, po ukończeniu którego otrzymał w 1939 r. przydział do 51 pułku piechoty Strzelców Kresowych w Brzeżanach.

Podczas wojny obronnej 1939 r. służył w Ośrodku Zapasowym 12 Dywizji Piechoty w 51 pułku piechoty Strzelców Kresowych. 22.11. przekroczył granicę polsko-węgierską, następnie udał się do Francji. Tam służył w 5 Małopolskim Pułku Strzelców Pieszych i 6 Kresowym Pułku Strzelców Pieszych w 2 Dywizji Strzelców Pieszych na stanowisku zastępcy dowódcy plutonu. W 03.1940 r. przeniesiony do służby w Samodzielnej Brygadzie Strzelców Podhalańskich. Podczas kampanii norweskiej brał udział w bitwie o Narwik. 10.09.1940 r. przybył do Wielkiej Brytanii. Tam służył w 1 Batalionie Strzelców Podhalańskich. Od 28.12.1941 służył w 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej. W Anglii przeszedł szkolenie w zakresie dywersji. W nocy z 19/20.03.1943 r. został zrzucony do kraju w ramach akcji „Beam” dowodzonej przez porucznika Józefa Polkowskiego. Zrzutu dokonano na placówkę „Newa” nieopodal wsi Odrowąż.

Na początku 08.1943 r. dostał przydział do Kedywu Okręgu Wilno AK na stanowisko instruktora dywersji. Pod koniec tegoż miesiąca odkomenderowany do oddziału „Brony”. Został dowódcą 3 drużyny w jego oddziale. Od 01.11.1943 r. służył w Oddziale Partyzanckim majora „Łupaszki”. Był tam instruktorem dywersji, lecz wkrótce wszedł w skład sztabu. Potem został dowódcą 1 plutonu. Oddział ów został przemianowany na 5 Wileńską Brygadę AK. W 03.1944 r. mianowany dowódcą kompanii szturmowej (4 szwadronu), jednocześnie był zastępcą dowódcy Brygady. Około 09.04. major przekazał mu dowództwo nad Brygadą.

Po rozwiązaniu brygady ukrywał się, ale utrzymywał kontakty z dowództwem AK. 01.08.1945 r. wyjechał w Polski i 07.09. zameldował się w Oddziale Specjalnym Sztabu Naczelnego Wodza w Londynie.

Zastępca dowódcy plutonu, instruktor dywersji, dowódca drużyny, dowódca plutonu, dowódca kompanii szturmowej, zastępca dowódcy brygady, dowódca brygady.

Po rozwiązaniu brygady ukrywał się, ale utrzymywał kontakty z dowództwem AK. 01.08.1945 r. wyjechał w Polski i 07.09. zameldował się w Oddziale Specjalnym Sztabu Naczelnego Wodza w Londynie.

We Francji służył w 5 Małopolskim Pułku Strzelców Pieszych i 6 Kresowym Pułku Strzelców Pieszych w 2 Dywizji Strzelców Pieszych. Od 03.1940 r. żołnierz Samodzielnej Brygady Strzelców Podhalańskich. W Wielkiej Brytanii służył w 1 Batalionie Strzelców Podhalańskich, od 28.12.1941 r. w 1 Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej.

W okresie od 01-14.09.1943 aresztowany przez Niemców, udało mu się uciec.

19.09.1939 r. dostał się do niewoli. Trafił do łagru, lecz szybko został z niego zwolniony.

Krzyż Walecznych (czterokrotnie)

Borodziewicz W., Szósta Wileńska Brygada AK, Warszawa 1992, s. 7, 25, 26, 28, 34, 49, 50, 98, 102, 112, 275, 288, 304, 310, 312-314;

Grunt-Mejer Z., Przed “Łupaszką” u “Kmicica”. Wileńszczyzna 1943, Warszawa – Kraków 2015, s. 260;

Potocki M., Między Dźwiną a Wilią. Wspomnienia dowódcy Wileńskiego Zgrupowania nr 2 AK, Warszawa-Kraków 2015, s. 85;

Słownik Polski Walczącej na Kresach Północno-Wschodnich Rzeczypospolitej, T. 3, Bydgoszcz 1995, s. 95-96;

Spis 6 Wileńskiej Brygady AK (maszynopis) Archiwum Muzeum Okręgu Wileńskiego AK w Łodzi “Wiano”;

Spis dowódców ZWZ-AK Jana Rychtera Muzeum AK w Krakowie;

“Wileńskie Rozmaitości”, nr 5 (61), wrzesień-październik 2000.

Pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii.