Władysław Mackiewicz
pseud. Pobóg
Dane osobowe | |
Inne nazwiska w czasie okupacji lub po wojnie: | |
Płeć: | mężczyzna |
Data urodzenia: | 1914-12-05 |
Miejsce urodzenia: | Monastyrsko. Rosja |
Data śmierci: | |
Miejsce śmierci: | |
Miejsce pochówku: | |
Rodzice | |
Imię ojca: | Antoni |
Imię matki: | Eleonora |
Nazwisko panieńskie matki: | Żabicka |
Stopień wojskowy uzyskany przed II wojną światową: | podporucznik |
Data: | 1938-01-01 |
Starszeństwo: | |
Organ nadający: | |
Stopień wojskowy uzyskany w konspiracji: | porucznik |
Data: | |
Starszeństwo: | |
Organ nadający: | |
Stopień wojskowy uzyskany po wojnie: | |
Data: | |
Starszeństwo: | |
Organ nadający: | |
Wykształcenie cywilne | |
Przed wojną: | Po ukończeniu w 1933 r. Gimnazjum im Tadeusza Kościuszki w Łucku podjął studia na Wydziale Prawa USB w Wilnie, które ukończył w 1938 r. |
W czasie wojny: | |
Po wojnie: | |
Służba wojskowa | |
Przed wojną: | W 1936r. ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Kawalerii w Grudziądzu. Służył w 23 Pułku Ułanów w Grudziądzu. |
W czasie wojny: | |
Po wojnie: | |
Miejsce pracy | |
Przed wojną: | |
W czasie wojny: | |
Po wojnie: | Po powrocie do Polski mieszka w Warszawie i pracuje kolejno w Dyrekcji Polskiego Monopolu Solnego na stanowisku korownika ds prawnych, Przedsiębiorstwie Poszukiwań Geologicznych, Ośrodku Badawczym Techniki Górnictwa. Jest współzałożycielem Zakładu Badań Specjalistycznych i kierownikiem Wydziału Wierceń Diamentowych. Przez 3 lata pełni funkcję kierownika polskiej ekipy geologiczne w Mongolii |
Działalność społeczna, związkowa i polityczna | |
Przed wojną: | |
W czasie wojny: | |
Po wojnie: | |
Działalność w ruchu kombatanckim | |
Opis działań: | |
Przynależność i udział w pracach innych organizacji i instytucji podziemnych | |
Przed scaleniem i wstąpieniem do ZWZ-AK, jak i „równolegle”: | |
Przynależność do ZWZ-AK na Kresach | |
Działalność: | Włączył się w działalność konspiracyjną w 1940 r. Po udanej ucieczce wrócił do Wilna i działał w Kedywie. Początkiem 04.1944 r. dołączył do 6 WB AK, gdzie pełnił funkcję dowódcy 2 plutonu. Brał udział w akcjach bojowych Brygady. 7.05,1944 został poważnie ranny pod Koniawą. Awansował do stopnia porucznika. Oddział został rozbrojony przez sowietów 17.07.1944 r. |
Data zaprzysiężenia: | |
Czasookres: | |
Pełnione funkcje: | Dowódca 3 plutonu. |
Oddział względnie pion organizacyjny: | 6 WB AK, 2 komp., 2 plut. |
Okręg: | Okręg Wilno |
Przynależność do ZWZ-AK poza Kresami | |
Działalność: | |
Data zaprzysiężenia: | |
Czasookres: | |
Pełnione funkcje: | |
Oddział względnie pion organizacyjny: | |
Działalność w podziemiu antykomunistycznym: | |
Opis działań: | |
Udział w akcji "Burza" | |
Opis działań: | |
Konspiracyjni współpracownicy | |
Przełożeni, podwładni i organizacyjni koledzy: | |
Członkowie rodziny zaangażowani w konspirację: | |
Służba w innych formacjach wojskowych | |
Polskich: | |
Niepolskich: | |
Represje | |
Represje stosowane przez Niemców (pobyt w niemieckich więzieniach i obozach koncentracyjnych - daty i miejsce, nazwiska współwięźniów): | W 1943 na krótko aresztowany przez Gestapo osadzony w więzieniu na Łukiszkach a później wywieziony na roboty do Rzeszy do Fabryki Silników Lotniczych “Junkers” do Szczecina Po udanej ucieczce wraca do Wilna |
Represje stosowane przez Związek Sowiecki (pobyt w sowieckich więzieniach i łagrach - daty i miejsce, nazwiska współwięźniów): | Po zazbrojeniu oddziału przez sowietów 17 lipca 1944zostaje aresztowany i osadzony na Łukiszkach i wywieziony do obozu w Riazaniu. Do Polski wraca 9 grudnia 1947 r. |
Represje ze strony polskiego komunistycznego aparatu bezpieczeństwa | |
Ordery i odznaczenia | |
Lista odznaczeń | Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Partyzancki Krzyż Armii Krajowej – Londyn Złota Odznaka Zasłużony dla Polskiej Geologii |
Autorstwo wspomnień, relacji, pamiętników, dzieł literackich, opracowań naukowych, działalność redakcyjna | |
Poświęconych historii a w szczególności ZWZ-AK: | |
Poświęconych innym dziedzinom nauki i sztuki lub publicystyki: | |
Źródła archiwalne i literatura do noty biograficznej | Borodziewicz W., Szósta Wileńska Brygada AK, Warszawa 1992; Morelewski J. F., Pokolenie akowskie, Bydgoszcz 1995, s. 157-158; Spis 6 Wileńskiej Brygady AK (maszynopis) Archiwum Muzeum Okręgu Wileńskiego AK w Łodzi “Wiano”; Słownik Polski Walczącej na Kresach Północno-Wschodnich Rzeczypospolitej. Bydgoszcz 1995. T 1, s. 161-162; |
Ikonografia | |
Ewentualne uwagi | |
Fotografie | |
Skany załączonych dokumentów | |
Pobierz jako plik tekstowy |
Chcesz zgłosić uwagę do biogramu?