Uczył się w Gimnazjum im. Zygmunta Augusta w Wilnie.

Uczył się na tajnych kompletach.

Studiował w Łodzi.

Pod fałszywym nazwiskiem rozpoczął pracę jako kontroler powiatu gdańskiego w Państwowym Urzędzie Repatriacyjnym. Później zatrudnił się jako rybak w Spółdzielni Rybackiej “Wspólnota Rybacka”.

Był harcerzem “Czarnej Trzynastki”.

W stopniu kaprala dowodził 3 drużyną w 2 plutonie Szarych Szeregów.

Żołnierz 3 Brygady “Szczerbca”

Wstąpił w szeregi Armii Krajowej na przełomie 1942/1943r. Służył w Dzielnicy D Garnizonu Miasta Wilna.

Od 14 IV 1946 należał do partyzanckiej 5 Wileńskiej Brygady.

Brał udział w walkach o Wilno w 07.1944 r.

W czerwcu 1944r. wraz z harcerzami z Szarych Szeregów odbył staż bojowy w 3. Wileńskiej Brygadzie AK dowodzonej przez por. Gracjana Fróga  “Szczerbca”. Najpierw pełnił rolę zastępcy drużynowego, potem dowodził 3.drużyną 2.plutonu 3.kompanii pod dowództwem ppor. Jana Kasprzyckiego. Brał udział we wszystkich potyczkach oddziału, łącznie z atakiem na Wilno. 17.07.1944r. uciekł z kolumny jeńców NKWD, powrócił do Wilna i ponownie zaangażował się w działania konspiracyjne. Z powodu zagrożenia aresztowaniem w styczniu 1945r. przeniósł się do oddziału Armii Krajowej Samoobrony Czynnej Ziemi Wileńskiej, operującej w Puszczy Rudnickiej.

14.04.1946r. wstąpił do odtworzonej 5.Wileńskiej Brygady AK , służąc w szwadronie ppor. Zdzisława Badochy “Żelaznego”. 25.07.1946r. został ranny podczas potyczki z Korpusem Bezpieczeństwa Wewnętrznego koło stacji kolejowej Lipowa Tucholska. Po demobilizacji oddziału zamieszkał w Bydgoszczy, a następnie w Łodzi, gdzie rozpoczął studia ekonomiczne na Wydziale Prawno-Ekonomicznym miejscowego uniwersytetu. W czerwcu 1947r. przeniósł się do Wrocławia. Tu podjął studia historyczne. Przez cały czas utrzymywał kontakty ze środowiskiem wileńskim.

Został aresztowany przez UB 12.07.1948 r.w trakcie ogólnopolskiej “Akcji X” wymierzonej w konspirację wileńską. 31.01.1949r. Wojskowy Sąd Rejonowy we Wrocławiu skazał Urbanowicza na karę śmierci. 06.05.1949 r. “Zabawa” o godzinie 19:00 został rozstrzelany w więzieniu we Wrocławiu,a zwłoki pogrzebano w nieznanym miejscu na cmentarzu Osobowickim.

Kłosiński Z., 3. Wileńska, Białystok 1995, s. 257;

Łabuszewski T., 5 Brygada Wileńska na Pomorzu, Warmii i Mazurach 1945-1947, Warszawa 2017, s. 404;

Słownik Polski Walczącej na Kresach Północno-Wschodnich Rzeczypospolitej, t. 1, (red.) Malinowski J., Bydgoszcz 1995, s. 74-75;

Spis 3 Wileńskiej Brygady AK, (bdmw), maszynopis w zbiorach Archiwum Muzeum Okręgu Wileńskiego AK “Wiano” w Łodzi;

Urbanowicz Henryk, [w:] Encyklopedia Ziemi Wileńskiej. Wileński słownik biograficzny, t. 1, (red.) Dubowik H., Malinowski L.J., Bydgoszcz 2008, s. 551;

“Wileńskie Rozmaitości”, 1996, nr 5 (37), s.11;

“Wileńskie Rozmaitości”, 1997, nr 5 (43), s.

Śladami żołnierzy 5. Wileńskiej Brygady Armii Krajowej po Trójmieście, red. I. Brzezińska, Gdańsk 2023, s. 63-65.

Zajmował się pisaniem słów i melodii do piosenek harcerskich.

Szczątki Urbanowicza odnaleźli pracownicy IPN w ramach poszukiwań miejsc pochówku ofiar stalinizmu. Jego pogrzeb z honorami wojskowymi odbył się 03.04.2012r. na cmentarzu Osobowickim we Wrocławiu.