W latach 1926-31 uczęszczał do polskiego gimnazjum w Poniewieżu

Ukończył Wydział Lekarski na Uniwersytecie Witolda w Kownie

W 1958 r. roku uzyskał tytuł doktora medycyny, a po pięciu latach uzyskał habilitację.

Po uzyskaniu dyplomu doktora medycyny w 1938 r. praktykował w Kownie, a po 1940 r. został chirurgiem w Wilnie.

W latach 1944-46  pracował jako lekarz w białostockim  oddziale (L)WP, po czym skierowano go do Hajnówki w celu organizacji tamtejszego szpitala powiatowego, którego został dyrektorem.

W 1953 r.  powrócił do Białegostoku, gdzie objął stanowisko dyrektora Wojewódzkiego Szpitala im. J. Śniadeckiego.

Był Prezesem Zjednoczenia Studentów Polaków w Kownie

Od wczesnych lat trzydziestych zaangażowany w życie polskiej mniejszości na Litwie.

Włączył się w działalność konspiracyjną 1941 r.

W 1942 r. został Komendantem Podokręgu Wileńskiego AK

Od wiosny 1944 r.  w uzgodnieniu z AK pracował w Wilnie jako lekarz w więzieniu na Łukiszkach, gdzie wystawiał fałszywe świadectwa medyczne przetrzymywanym tam Polakom.

Lekarz, komendant podokręgu “E”

W 1944  r. uczestniczył w operacji “Ostra Brama” w szeregach 3 Brygady “Szczerbca” w Sztabie Brygady.

Po rozbrojeniu oddziału udało mu się zbiec na Podlasie.

Jerzy Dowgird – brat żołnierz AK – koszykarz – patrz biogram

Kłosiński Z., 3. Wileńska, Białystok 1995, s. 242;

Korejwo M., Moje ścieżki partyzanckie w 3. Brygadzie Armii Krajowej “Szczerbca”, Warszawa-Kraków 2014, s. 275;

Słownik Polski Walczącej na Kresach Północno-Wschodnich Rzeczypospolitej, t. 2, (red.) Malinowski J., Bydgoszcz 1995, s. 223-224;

“Wileńskie Rozmaitości”, 2005, nr 6 (93), s. 55.