Jerzy Antoszewicz
pseud. Iwo, Olszyna
| Dane osobowe | |
| Inne nazwiska w czasie okupacji lub po wojnie: | Jerzy Kosiński, Jerzy Missuna, Jerzy Zieliński, Jan Zakrzewski [po uwapdku Powstania] |
| Płeć: | mężczyzna |
| Data urodzenia: | 1899-02-25 |
| Miejsce urodzenia: | |
| Data śmierci: | 1955-11-01 |
| Miejsce śmierci: | Rycice |
| Miejsce pochówku: | |
| Rodzice | |
| Imię ojca: | Stanisław |
| Imię matki: | Wanda |
| Nazwisko panieńskie matki: | Markert |
| Stopień wojskowy uzyskany przed II wojną światową: | |
| Data: | |
| Starszeństwo: | |
| Organ nadający: | |
| Stopień wojskowy uzyskany w konspiracji: | kapitan |
| Data: | |
| Starszeństwo: | |
| Organ nadający: | |
| Stopień wojskowy uzyskany po wojnie: | major |
| Data: | |
| Starszeństwo: | |
| Organ nadający: | |
| Wykształcenie cywilne | |
| Przed wojną: | |
| W czasie wojny: | |
| Po wojnie: | |
| Służba wojskowa | |
| Przed wojną: | Od 06.1915 r. służył jako strzelec w 2 pp Legionów. W 12.1916 r. został mianowany komendantem posterunku werbunkowego w Końskich. Podczas kursu wyszkoleniowego w Zambrowie pełnił funkcję dowódcy plutonu. W 07.1917 r. został mianowany dowódcą sekcji w 2 pp II Brygady Polskiego Korpusu Posiłkowego, a od 02.1918 r. kurierem II Korpusu Polskiego na Wschodzie. W 1920 r. wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej i obronie Lwowa w szeregach 1 pułku Strzelców Lwowskich i 38 pp. Po wojnie służył w 24 pal, a następnie w Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie. 30.09.1932 r. został przeniesiony w stan spoczynku i rozpoczął pracę jako referent wojskowy w Urzędzie Wojewódzkim w Lublinie, później został kierownikiem działu osobowego Dyrekcji Okręgu Poczt i Telegrafów. |
| W czasie wojny: | W kampanii wrześniowej walczył w obronie Lwowa w Batalionie Obrony Narodowej. |
| Po wojnie: | |
| Miejsce pracy | |
| Przed wojną: | |
| W czasie wojny: | |
| Po wojnie: | |
| Działalność społeczna, związkowa i polityczna | |
| Przed wojną: | |
| W czasie wojny: | |
| Po wojnie: | |
| Działalność w ruchu kombatanckim | |
| Opis działań: | |
| Przynależność i udział w pracach innych organizacji i instytucji podziemnych | |
| Przed scaleniem i wstąpieniem do ZWZ-AK, jak i „równolegle”: | |
| Przynależność do ZWZ-AK na Kresach | |
| Działalność: | Z Angers do kraju przywiózł tzw. „Instrukcję Nr 3” do Lwowa po „konferencji belgradzkiej”. Wydany NKWD przez Bolesława Zymona w 1940 roku. |
| Data zaprzysiężenia: | |
| Czasookres: | |
| Pełnione funkcje: | Kurier, emisariusz generała Sosnkowskiego. |
| Oddział względnie pion organizacyjny: | |
| Okręg: | Okręg Lwów |
| Przynależność do ZWZ-AK poza Kresami | |
| Działalność: | Od 07.1940 do 05.1942 r. był szefem Biura Personalnego w Oddziale I KG ZWZ-AK. W 04.1943 r. pełnił funkcję szefa Wydziału I Organizacyjnego Sztabu Komendy Okręgu AK Lublin. |
| Data zaprzysiężenia: | |
| Czasookres: | |
| Pełnione funkcje: | |
| Oddział względnie pion organizacyjny: | |
| Działalność w podziemiu antykomunistycznym: | |
| Opis działań: | |
| Udział w akcji "Burza" | |
| Opis działań: | |
| Konspiracyjni współpracownicy | |
| Przełożeni, podwładni i organizacyjni koledzy: | |
| Członkowie rodziny zaangażowani w konspirację: | |
| Służba w innych formacjach wojskowych | |
| Polskich: | We Francji otrzymał przydział do 2 pal. W 08.1945 r. został przydzielony do Centrum Wyszkolenia Artylerii WP w Londynie. We wrześniu wyjechał jako kurier Naczelnego Wodza gen. Tadeusza Komorowskiego do prezesa WiN płk Jana Rzepeckiego, do Polski przybył 04.10.1945 r. |
| Niepolskich: | |
| Represje | |
| Represje stosowane przez Niemców (pobyt w niemieckich więzieniach i obozach koncentracyjnych - daty i miejsce, nazwiska współwięźniów): | W 03.1944 r. został aresztowany przez Gestapo, zwolniony w lipcu. Po kapitulacji Powstania był jeńcem Stalagu X B Sandbostel, następnie Oflagu VII A Murnau. W 06.1945 r. został uwolniony z obozu i wyjechał do Londynu. |
| Represje stosowane przez Związek Sowiecki (pobyt w sowieckich więzieniach i łagrach - daty i miejsce, nazwiska współwięźniów): | |
| Represje ze strony polskiego komunistycznego aparatu bezpieczeństwa | 02.11.1945 r. został aresztowany w kotle i osadzony w mokotowskim więzieniu. W 03.1947 r. zeznawał jako świadek w procesie pierwszego zarządu WiNu, podczas którego otrzymał karę śmierci, ale decyzją Bieruta została ona zmieniona na dożywocie. W 1947 r. zachorował na gruźlicę, dlatego z uwagi na zły stan zdrowia otrzymał 04.11.1954 r. roczną przerwę w odbywaniu kary. Leczył się w Instytucie Gruźlicy w Warszawie i w Państwowym Sanatorium Przeciwgruźliczym o Otwocku, jednak warunki materialne zmusiły go do podjęcia pracy w ZZG “Inco”. Zmarł na zawał serca. |
| Ordery i odznaczenia | |
| Lista odznaczeń | Krzyż Walecznych – czterokrotnie, Srebrny Krzyż Zasługi, Krzyż Niepodległości, Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami. |
| Autorstwo wspomnień, relacji, pamiętników, dzieł literackich, opracowań naukowych, działalność redakcyjna | |
| Poświęconych historii a w szczególności ZWZ-AK: | |
| Poświęconych innym dziedzinom nauki i sztuki lub publicystyki: | |
| Źródła archiwalne i literatura do noty biograficznej | Pempel S., ZWZ-AK we Lwowie: 1939-1945, Warszawa 1990, s. 35; Powstańcze biogramy, [online:] https://www.1944.pl/powstancze-biogramy/jerzy-antoszewicz,1353.html, (dostęp 19.05.2022 r.); Rychter J., Spis dowódców ZWZ-AK, (bdmw), rękopis w zbiorach MAK. |
| Ikonografia | |
| Ewentualne uwagi | |
| Fotografie | |
| Skany załączonych dokumentów | |
| Pobierz jako plik tekstowy | |
Chcesz zgłosić uwagę do biogramu?
