Wykształcenie podstawowe.

1 stycznia 1945 r. wstąpił jako ochotnik do Ludowego Wojska Polskiego. Między czasie ukończył Oficerską Szkołę Piechoty nr 2 w Lublinie i został awansowany do stopnia podporucznika. Po zwolnieniu z więzienia 16.04.1946 r. został przeniesiony do rezerwy.

W 1946 r. wyjechał z Warszawy do Złotowa gdzie objął gospodarstwo na którym pracował do 1955 r. W 1955 r. pracował w PSS”Społem”.

W 1961 r. wstąpił do PZPR, członkiem partii był do 1985 r.

W 1960 r. wstapił do ZBoWiD pełniąc funkcję Przewodniczącego Komisji Rewizyjnej oraz członka Zarządu.

ŚZŻAK

Od 1939 r. do 1.08.1941 r. był w Tajnej Organizacji, która miała za zadanie gromadzenie broni, przeprowadzanie szkoleń, pozyskiwanie informacji o wojskach radzieckich od Zielonego Mostu na rzece Wilii, koszarach Kalwaryjskich, do Kalwarii Wileńskiej i Werek.

Dnia 1.08.1941 r. złożył przysięgę przed ppor. Longinem Wojciechowskim o ps. “Ronin” oraz sierżantem Janem Dowejko. Przyjęty został do Organizacji Wojskowej “Wilki” w której był do 1943 r. W tym okresie brał czynny udział w pracy konspiracyjnej, dostarczaniu rozkazów, gromadzeniu i przechowywaniu broni oraz szkoleniu. Od 1943 r. do 15.08.1944 r. walczył w szeregach 5 Brygady “Łupaszki” i 4 Brygady “Ronina”, na początku jako szeregowiec. Później pełnił obowiązki dowódcy plutonu pod ps. “Zaranek” w 4 Brygadzie. W tym czasie brał udział w zniszczeniu trzech transportów kolejowych na trasie Gudogaje, Podbrodziu oraz innych bitwach z okupantem Niemieckim.

Dowódca plutonu

ppor. Longin Wojciechowski ps. “Ronin”

sierżant Jan Dowejko

Po zdobyciu Wilna 16.07.1944 r. został rozbrojony i aresztowany przez Armię Czerwoną. Osadzony w obozie Miedniki Królewskie pod Wilnem. Później został wywiezionym drugim transportem kolejowym do obozu w Kałudze. Następnie z Kaługi został wywieziony za Moskwę w rejon Jegorowka, gdzie pracował przy wyrębie drzew. 20.09.1944 r. podjął ucieczkę do Wilna. Będąc w Wilnie ukrywał się przy rodzicach i u Państwa Dowgielów.

Pełniąc służbę wojskową w Ludowym Wojsku Polskim został rozpoznany przez byłego partyzanta 5 Brygady AK ppor. Wujciukiwicza, który był konfidentem L.W.P. Został aresztowany i osadzony w prowizorycznym więzieniu we Włochach pod Warszawą. Podczas przesłuchań prowadzonych przez ppłk. Ostaszenkę, zostały wymuszone zeznania, które miały obciążyć Tadeusza Żukowskiego, że jako żołnierz AK, zwolennik Rządu Londyńskiego miał wyprowadzić kompanie wojska do lasu by walczyć przeciwko Władzy Ludowej i Ludowemu Wojsku Polskiemu. Do rozprawy nie doszło ze względu na ogłoszoną amnestię 22.07.1945 r. 10.09.1945 r. został zwolniony z więzienia.

Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Krzyż Walecznych

Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami

Archiwum Państwowe w Poznaniu. Archiwum ŚZŻAK Poznań.

FOK, Archiwum Wschodnie, sygn. AW III/618.38.12, s. 2.

Masłowska T., Lista członków Światowego Związku Żołnierzy AK – “Okręg Wielkopolska” zmarłych w latach 1989-2011, Kościan 2012, s. 159.