W 1933 r. ukończył wileńskie Gimnazjum im. Króla Zygmunta Augusta. W 1938 r. ukończył Wydział Prawa i Nauk Społecznych na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie.

W 1962 r. uzyskał tytuł doktora nauk leśno-rolniczych w SGGW, rok później został docentem. W 1974 r. otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego nauk humanistycznych.

Od 08.1939 r. jako ochotnik służył w wileńskim 5 Pułku Piechoty Legionów. Wraz z nim przekroczył litewską granicę.

W 1937 r. rozpoczął pracę w Centrali Spółdzielni Rolniczo-Handlowych w Wilnie, a w 1939 r. zatrudnił się w Instytucie Naukowo-Badawczym Europy Wschodniej.

Pracował w warszawskich zarządach przemysłu spożywczego. Był konsultantem ekonomicznym w Kancelarii Prezydenta, od 1949 r. wykładowca SGPiS oraz doradca w Ministerstwie Przemysłu Rolnego i Spożywczego. W 1966 r. rozpoczął pracę w Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, gdzie doszedł do stopnia profesora nadzwyczajnego. W 1985 r. przeszedł na emeryturę.

W okresie 1967-1993 członek Komisji Iusticia et Pax Episkopatu Polski, w latach 1972-1986 prezes warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej. Od 1981 r. do 1984 r. wiceprzewodniczący Prymasowskiej Rady Społecznej. W okresie 1986-1989 członek Rady Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa.

Rozpoczął działalność konspiracyjną jako harcerz ZHP w Kownie. Następnie został odesłany do Wilna, gdzie działał w komórce wywiadowczej.

Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej rozpoczął działalność w “Bazie-Miód”. W Małych Sołecznikach przez ponad rok zajmował się kierowaniem akcji zdobywania broni i amunicji z niemieckich magazynów. W 1944-03-00 r. rozpoczął tworzenie Oddziału Leśnego “Baza-Miód” i został jego dowódcą. Oddział uczestniczył w 4 większych akcjach bojowych oraz 10 mniejszych potyczkach. W 1944-07-00. Udało mu się uniknąć rozbrojenia z rąk Sowietów, lecz doszło do tego ostatecznie 1944-08-31.

Dowódca Oddziału Leśnego “Baza-Miód”, dowódca kompanii Kedywu wileńskiego, która wyruszyła z Wilna w końcu 06.1944 r. i weszła 08.07.1944 r. w skład Zgrupowania nr 2 AK.

W 1939 r. został internowany w Kułatowie k. Kowna, lecz 1939-09-21 zdołał stamtąd uciec. 1940-01-10 został aresztowany przez Saugumę, następnie przejęty przez NKWD. Udało mu się zbiec w trakcie transportu po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej. Został aresztowany 1944-12-13. Skazano go na 8 lat więzienia w areszcie Łukiszkach oraz w obozie NKWD w Uchcie Komi. Został zwolniony 1945-08-08.

Aresztowany 1953-03-05 pod zarzutem współpracy z wywiadem Rządu Polskiego w Londynie. Pierwotnie skazany na dożywocie, lecz po amnestii karę zamieniono na 5 lat więzienia.

Autor ponad stu prac z zakresu ekonomii rolniczej oraz problemu alkoholizmu.

Adamska J., Matusewicz S., Świda L., Miejsca bitew i mogiły żołnierzy Okręgu Wileńskiego Armii Krajowej, Bydgoszcz 1996, s. 13,

Boradyn Z., Chmielarz A., Piskunowicz H., Z dziejów Armii Krajowej na Nowogródczyźnie i Wileńszczyźnie (1941–1945), Radom 1997, s.;

Chlebowski C., Saga o bohaterach. “Wachlarz” IX 1941- III 1943, Warszawa 2008, s. 221;

FOK, Archiwum Wschodnie, sygn. AW III/618.32.02;

FOK, Archiwum Wschodnie, sygn. AW III/618.32.03;

AAN, sygn. 148, Wniosek o nadanie Orderu Virtuti Militarii V Klasy;

Korab-Żebryk R., Operacja wileńska AK, Warszawa 1985, s.;

Krzyżanowski B., Wileński matecznik, Paryż 1979, s. 86;

Ney-Krwawicz M., Struktura Organizacyjna Armii Krajowej, “Mówią Wieki”, 1986, nr 9, s.;

Potocki M., Między Dźwiną a Wilią. Wspomnienia dowódcy Wileńskiego Zgrupowania nr 2 AK, Warszawa-Kraków 2015, s. 105, 126.

Słownik Polski Walczącej na Kresach Północno-Wschodnich Rzeczypospolitej, t. 2, (red.) Malinowski J., Bydgoszcz 1995, s.;

“Wileńskie Rozmaitości”, 1999, nr 5 (55), s. 57, 61-62.