Czesław Dębicki
pseud. Chudy, Jarema
Dane osobowe | |
Inne nazwiska w czasie okupacji lub po wojnie: | |
Płeć: | mężczyzna |
Data urodzenia: | 1899-08-02 |
Miejsce urodzenia: | Iwaszkowce |
Data śmierci: | 1951-03-10 |
Miejsce śmierci: | Poznań |
Miejsce pochówku: | Cmentarz parafii św. Jana Vianneya; Poznań |
Rodzice | |
Imię ojca: | Hilary |
Imię matki: | Jadwiga |
Nazwisko panieńskie matki: | Biskupska |
Stopień wojskowy uzyskany przed II wojną światową: | podporucznik |
Data: | 1920-06-01 |
Starszeństwo: | |
Organ nadający: | |
Stopień wojskowy uzyskany w konspiracji: | major |
Data: | |
Starszeństwo: | |
Organ nadający: | |
Stopień wojskowy uzyskany po wojnie: | |
Data: | |
Starszeństwo: | |
Organ nadający: | |
Wykształcenie cywilne | |
Przed wojną: | W 1918 r. ukończył szkołę powszechną w Odessie. Studiował w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, gdzie w 1925 r. uzyskał dyplom inżyniera rolnika. |
W czasie wojny: | |
Po wojnie: | W 1950 r. obronił pracę doktorską na Wydziale Rolniczo-Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego. |
Służba wojskowa | |
Przed wojną: | Od 11.1918 r. jako ochotnik walczył w ramach Batalionu Harcerskiego WP na terenie Warszawy. W tym samym roku awansował na podchorążego 3 pułku artylerii ciężkiej. W 1919 r. jako ochotnik rozpoczął służbę w 1 Dywizji Piechoty Legionów. Wziął udział w wojnie 1920 r. Od 12.1920 r. jako oficer walczył w 1 Pułku Artylerii Ciężkiej w Modlinie. W 01.1921 r. przeniesiony na bezterminowy urlop. |
W czasie wojny: | W wojnie obronnej nie był zmobilizowany, jako oficer rezerwy dowodził oddziałem ochotników. |
Po wojnie: | |
Miejsce pracy | |
Przed wojną: | Od 1932 r. do 1939 r. był kierownikiem produkcji oraz dyrektorem Zakładów Przemysłu Lniarskiego “Wilenka” w Nowej Wilejce”. |
W czasie wojny: | |
Po wojnie: | W 1946 r. rozpoczął pracę w Zjednoczeniu Roszarń Lnu i Konopi jako naczelny dyrektor w Wałbrzychu. Od 1948 r. pracował w Lniarsko-Konopnej Centralnej Stacji Doświadczalnej na Sołaczu w Poznaniu na stanowisku kierownika. |
Działalność społeczna, związkowa i polityczna | |
Przed wojną: | W okresie 1915-1917 prowadził tajne koła samokształceniowe w Odessie. Na przełomie lat 1917/1918 otrzymał funkcję komendanta Drużyn Męskich Harcerskich w Odessie i Mohylowie. W latach 30-tych był prezesem Wojewódzkiego Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych w Wołożynie. W latach 1935-1938 był posłem na sejm. |
W czasie wojny: | |
Po wojnie: | W latach 1949-1951 roku należał do Związku Zawodowego Nauczycielstwa Polskiego w Poznaniu. |
Działalność w ruchu kombatanckim | |
Opis działań: | |
Przynależność i udział w pracach innych organizacji i instytucji podziemnych | |
Przed scaleniem i wstąpieniem do ZWZ-AK, jak i „równolegle”: | W 1939 podjął działalność konspiracyjną w SZP w dowództwie garnizonu miasta Wilna. |
Przynależność do ZWZ-AK na Kresach | |
Działalność: | Działał w konspiracji na terenie Okręgu Nowogródzkiego ZWZ-AK od jesieni 1939 r. Od 1943 r. pełnił funkcję komendanta (inspektora) Inspektoratu „F” (Oszmiańskiego) w Okręgu Wilno AK. Wiosną 1944 r. stanął na czele Zgrupowania Bojowego nr 3 „Południe-Wschód. W czasie “Burzy” podlegały mu:
|
Data zaprzysiężenia: | |
Czasookres: | |
Pełnione funkcje: | W ZWZ pełnił funkcję Komendanta Inspektoratu “F” Oszmiańskiego oraz był dowódcą Zgrupowania nr 3. |
Oddział względnie pion organizacyjny: | Inspektorat "F", Zgrupowanie nr 3 |
Okręg: | Okręg Wilno |
Przydział: | Okręg Wilno ZWZ (1941-1942), Okręg Wilno AK (1942-1944), Wileńskie Brygady Armii Krajowej, Akcja „Burza” w Okręgu Wileńsko-Nowogródzkim AK |
Inspektorat Rejonowy „F” | |
Obwód Oszmiański | |
Zgrupowanie Bojowe nr 3 „Południe-Wschód” | |
Przynależność do ZWZ-AK poza Kresami | |
Działalność: | |
Data zaprzysiężenia: | |
Czasookres: | |
Pełnione funkcje: | |
Oddział względnie pion organizacyjny: | |
Działalność w podziemiu antykomunistycznym: | |
Opis działań: | |
Udział w akcji "Burza" | |
Opis działań: | Brał udział w walkach o Wilno. |
Konspiracyjni współpracownicy | |
Przełożeni, podwładni i organizacyjni koledzy: | |
Członkowie rodziny zaangażowani w konspirację: | |
Służba w innych formacjach wojskowych | |
Polskich: | |
Niepolskich: | |
Represje | |
Represje stosowane przez Niemców (pobyt w niemieckich więzieniach i obozach koncentracyjnych - daty i miejsce, nazwiska współwięźniów): | |
Represje stosowane przez Związek Sowiecki (pobyt w sowieckich więzieniach i łagrach - daty i miejsce, nazwiska współwięźniów): | W 1944 r. aresztowany przez NKWD, umieszczony w wileńskim więzieniu. Zwolniony 27.02.1945 r. |
Represje ze strony polskiego komunistycznego aparatu bezpieczeństwa | |
Ordery i odznaczenia | |
Lista odznaczeń | Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (1921 r.) Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (czterokrotnie) |
Autorstwo wspomnień, relacji, pamiętników, dzieł literackich, opracowań naukowych, działalność redakcyjna | |
Poświęconych historii a w szczególności ZWZ-AK: | |
Poświęconych innym dziedzinom nauki i sztuki lub publicystyki: | |
Źródła archiwalne i literatura do noty biograficznej | Borkowski A., Medycyna i medycy przasnyscy, Ciechanów-Przasnysz 2001, s. 100-102; Drwęcki A., Wspomnienie o dr. Pukiańcu, [w:] “Ziemia Przasnyska”, 1995, nr 2, s. 1, 4; FOK, Archiwum Wschodnie, sygn. AW III/0618.28; Grunt-Mejer Z., Przed “Łupaszką” u “Kmicica”. Wileńszczyzna 1943, Warszawa – Kraków 2015, s. 199, 303; Krajewski K., Łabuszewski T., Łupaszka, Młot, Huzar. Działalność 5 i 6 Brygady Wileńskiej AK (1944-1952), Warszawa 2002, s.; Potocki M., Między Dźwiną a Wilią. Wspomnienia dowódcy Wileńskiego Zgrupowania nr 2 AK, Warszawa-Kraków 2015, s. 42, 52, 53, 63, 97, 168; Walczak A., 13. Brygada Armii Krajowej Okręgu Wileńskiego, Bydgoszcz 2002, s. 14, 78; “Wileńskie Rozmaitości”, 1991, nr 4 (8), s. |
Ikonografia | |
Ewentualne uwagi | |
Fotografie | |
Skany załączonych dokumentów | |
Pobierz jako plik tekstowy |
Chcesz zgłosić uwagę do biogramu?