Czesław Dębicki
pseud. Chudy, Jarema
| Dane osobowe | |
| Inne nazwiska w czasie okupacji lub po wojnie: | |
| Płeć: | mężczyzna |
| Data urodzenia: | 1899-08-02 |
| Miejsce urodzenia: | Iwaszkowce |
| Data śmierci: | 1951-03-10 |
| Miejsce śmierci: | Poznań |
| Miejsce pochówku: | Cmentarz parafii św. Jana Vianneya; Poznań |
| Rodzice | |
| Imię ojca: | Hilary |
| Imię matki: | Jadwiga |
| Nazwisko panieńskie matki: | Biskupska |
| Stopień wojskowy uzyskany przed II wojną światową: | podporucznik |
| Data: | 1920-06-01 |
| Starszeństwo: | |
| Organ nadający: | |
| Stopień wojskowy uzyskany w konspiracji: | major |
| Data: | |
| Starszeństwo: | |
| Organ nadający: | |
| Stopień wojskowy uzyskany po wojnie: | |
| Data: | |
| Starszeństwo: | |
| Organ nadający: | |
| Wykształcenie cywilne | |
| Przed wojną: | W 1918 r. ukończył szkołę powszechną w Odessie. Studiował w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, gdzie w 1925 r. uzyskał dyplom inżyniera rolnika. |
| W czasie wojny: | |
| Po wojnie: | W 1950 r. obronił pracę doktorską na Wydziale Rolniczo-Leśnym Uniwersytetu Poznańskiego. |
| Służba wojskowa | |
| Przed wojną: | Od 11.1918 r. jako ochotnik walczył w ramach Batalionu Harcerskiego WP na terenie Warszawy. W tym samym roku awansował na podchorążego 3 pułku artylerii ciężkiej. W 1919 r. jako ochotnik rozpoczął służbę w 1 Dywizji Piechoty Legionów. Wziął udział w wojnie 1920 r. Od 12.1920 r. jako oficer walczył w 1 Pułku Artylerii Ciężkiej w Modlinie. W 01.1921 r. przeniesiony na bezterminowy urlop. |
| W czasie wojny: | W wojnie obronnej nie był zmobilizowany, jako oficer rezerwy dowodził oddziałem ochotników. |
| Po wojnie: | |
| Miejsce pracy | |
| Przed wojną: | Od 1932 r. do 1939 r. był kierownikiem produkcji oraz dyrektorem Zakładów Przemysłu Lniarskiego “Wilenka” w Nowej Wilejce”. |
| W czasie wojny: | |
| Po wojnie: | W 1946 r. rozpoczął pracę w Zjednoczeniu Roszarń Lnu i Konopi jako naczelny dyrektor w Wałbrzychu. Od 1948 r. pracował w Lniarsko-Konopnej Centralnej Stacji Doświadczalnej na Sołaczu w Poznaniu na stanowisku kierownika. |
| Działalność społeczna, związkowa i polityczna | |
| Przed wojną: | W okresie 1915-1917 prowadził tajne koła samokształceniowe w Odessie. Na przełomie lat 1917/1918 otrzymał funkcję komendanta Drużyn Męskich Harcerskich w Odessie i Mohylowie. W latach 30-tych był prezesem Wojewódzkiego Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych w Wołożynie. W latach 1935-1938 był posłem na sejm. |
| W czasie wojny: | |
| Po wojnie: | W latach 1949-1951 roku należał do Związku Zawodowego Nauczycielstwa Polskiego w Poznaniu. |
| Działalność w ruchu kombatanckim | |
| Opis działań: | |
| Przynależność i udział w pracach innych organizacji i instytucji podziemnych | |
| Przed scaleniem i wstąpieniem do ZWZ-AK, jak i „równolegle”: | |
| Przynależność do ZWZ-AK na Kresach | |
| Działalność: | Działał w konspiracji na terenie Okręgu Nowogródzkiego ZWZ-AK od jesieni 1939 r. Od 1943 r. pełnił funkcję komendanta (inspektora) Inspektoratu „F” (Oszmiańskiego) w Okręgu Wilno AK. Wiosną 1944 r. stanął na czele Zgrupowania Bojowego nr 3 „Południe-Wschód. W czasie “Burzy” podlegały mu:
|
| Data zaprzysiężenia: | |
| Czasookres: | |
| Pełnione funkcje: | W ZWZ pełnił funkcję Komendanta Inspektoratu “F” Oszmiańskiego oraz był dowódcą Zgrupowania nr 3. |
| Oddział względnie pion organizacyjny: | Inspektorat "F", Zgrupowanie nr 3 |
| Okręg: | Okręg Wilno |
| Przydział: | Okręg Wilno ZWZ (1941-1942), Okręg Wilno AK (1942-1944), Wileńskie Brygady Armii Krajowej, Akcja „Burza” w Okręgu Wileńsko-Nowogródzkim AK |
| Inspektorat Rejonowy „F” | |
| Obwód Oszmiański | |
| Zgrupowanie Bojowe nr 3 „Południe-Wschód” | |
| Przynależność do ZWZ-AK poza Kresami | |
| Działalność: | |
| Data zaprzysiężenia: | |
| Czasookres: | |
| Pełnione funkcje: | |
| Oddział względnie pion organizacyjny: | |
| Działalność w podziemiu antykomunistycznym: | |
| Opis działań: | |
| Udział w akcji "Burza" | |
| Opis działań: | |
| Konspiracyjni współpracownicy | |
| Przełożeni, podwładni i organizacyjni koledzy: | |
| Członkowie rodziny zaangażowani w konspirację: | |
| Służba w innych formacjach wojskowych | |
| Polskich: | |
| Niepolskich: | |
| Represje | |
| Represje stosowane przez Niemców (pobyt w niemieckich więzieniach i obozach koncentracyjnych - daty i miejsce, nazwiska współwięźniów): | |
| Represje stosowane przez Związek Sowiecki (pobyt w sowieckich więzieniach i łagrach - daty i miejsce, nazwiska współwięźniów): | W 1944 r. aresztowany przez NKWD, umieszczony w wileńskim więzieniu. Zwolniony 27.02.1945 r. |
| Represje ze strony polskiego komunistycznego aparatu bezpieczeństwa | |
| Ordery i odznaczenia | |
| Lista odznaczeń | Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari (1921 r.) Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (czterokrotnie) |
| Autorstwo wspomnień, relacji, pamiętników, dzieł literackich, opracowań naukowych, działalność redakcyjna | |
| Poświęconych historii a w szczególności ZWZ-AK: | |
| Poświęconych innym dziedzinom nauki i sztuki lub publicystyki: | |
| Źródła archiwalne i literatura do noty biograficznej | Borkowski A., Medycyna i medycy przasnyscy, Ciechanów-Przasnysz 2001, s. 100-102; Drwęcki A., Wspomnienie o dr. Pukiańcu, [w:] “Ziemia Przasnyska”, 1995, nr 2, s. 1, 4; FOK, Archiwum Wschodnie, sygn. AW III/0618.28; Grunt-Mejer Z., Przed “Łupaszką” u “Kmicica”. Wileńszczyzna 1943, Warszawa – Kraków 2015, s. 199, 303; Krajewski K., Łabuszewski T., Łupaszka, Młot, Huzar. Działalność 5 i 6 Brygady Wileńskiej AK (1944-1952), Warszawa 2002, s.; Potocki M., Między Dźwiną a Wilią. Wspomnienia dowódcy Wileńskiego Zgrupowania nr 2 AK, Warszawa-Kraków 2015, s. 42, 52, 53, 63, 97, 168; Walczak A., 13. Brygada Armii Krajowej Okręgu Wileńskiego, Bydgoszcz 2002, s. 14, 78; “Wileńskie Rozmaitości”, 1991, nr 4 (8), s. |
| Ikonografia | |
| Ewentualne uwagi | |
| Fotografie | |
| Skany załączonych dokumentów | |
| Pobierz jako plik tekstowy | |
Chcesz zgłosić uwagę do biogramu?
