Uczęszczał do 12 gimnazjum im. Stanisława Szczepanowskiego we Lwowie. Następnie ukończył siedem klas szkoły powszechnej.

W 1932 roku został przyjęty do Korpusu Kadetów nr 1 we Lwowie. W 1937 roku uzyskał tam maturę. Następnie kształcił się w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim (09.1937 – 08.1938) i w Szkole Podchorążych Artylerii w Toruniu (1.09.1938 – 1.08.1939).

Brał udział w kampanii wrześniowej jako oficer zwiadowczy baterii w stopniu kaprala podchorążego w szeregach 18 Pułku Artylerii Lekkiej przy 18 Dywizji Piechoty.

W latach 1946-1949 służył w Ludowym Wojsku Polskim jako szef sztabu 2 dywizjonu 38 Pułku Artylerii Lekkiej. Zrezygnował z służby wojskowej z powodów politycznych.

Od 1.01.1951 roku pracował w „Biprochemie” w Gliwicach. Po wyjściu z więzienia pracował w przedsiębiorstwie budowlanym w Katowicach. W 1974 roku przeszedł na rentę.

Działał w konspiracji od 1941 roku. Pod koniec 1942 roku objął stanowisko kierownika brygady obserwacyjno-wywiadowczej o kryptonimie „Ślad” w kontrwywiadzie Inspektoratu Lwów-miasto. Na przełomie lutego i marca 1944 roku na krótko został szefem kontrwywiadu Okręgu Lwów. 1.05.1944 roku zaczął pełnić funkcję komendanta Obwodu II Siemianówka w Inspektoracie Południowym. Zajmował się organizowaniem oddziału leśnego 3 (5) kompanii 40 pułku piechoty AK. Od 5.05.1944 r. objął komendę obwodu Siemianówka.

Kierownik Brygady obserwacyjno-wywiadowczej; szef kontrwywiadu Okręgu Lwów; komendant Obwodu

Brał udział w akcji „Burza”.

W październiku 1944 roku został aresztowany w Jarosławiu. Był więziony w Rzeszowie, a następnie w Bakończycach pod Przemyślem. 27.11.1944 roku lub 11.01.1945 roku został wywieziony do obozu przy kopalni węgla Uzłowaja koło Stalinogorska w pobliżu Tuły. Udało mu się stamtąd uciec. Do Polski powrócił 2.08.1946 roku.

3.12.1955 roku został skazany na sześć lat więzienia. Pozbawiono go również stopnia oficerskiego.

Srebrny Krzyż Zasługi (1947 r.)

Fijałka M., 27 Wołyńska Dywizja Piechoty Armii Krajowej, Warszawa 1987, s.;

Filar W., Wołyń 1939-1944. Historia, pamięć, pojednanie, Warszawa 2009, s.;

Mazur G., Skwara J., Węgierski J., Kronika 2350 dni wojny i okupacji Lwowa 1 IX 1939 – 5 II 1946, Katowice 2007, s. 442, 490, 496, 498, 528;

Mazur G., Węgierski J., Konspiracja lwowska 1939-1944: słownik biograficzny, Katowice 1997, s. 53-54;

Markowski D. K., Lwów 1944, Warszawa 2021, s. 110, 119, 122, 125, 216;

„Orzeł Biały” 2001, r. XVII, nr 3 (231), s. 26;

Tomaszewski B., Węgierski J.,  Zarys Historii Lwowskiego Obszaru ZWZ-AK, Warszawa 1987, s. 34;

Pempel S., W sprawie lwowskiej burzy, „Lwów i Kresy”, nr 4 (57), październik 1988, s. 30;

Pempel S., ZWZ-AK we Lwowie: 1939-1945, Warszawa 1990, s. 97, 99;

Rychter J., Spis dowódców ZWZ-AK, (bdmw), rękopis w zbiorach MAK;

Turowski J., Pożoga. Walki 27 Wołyńskiej Dywizji AK, Warszawa 1990, s.;

Węgierski J., Armia Krajowa na południowych i wschodnich przedpolach Lwowa, Kraków 1994, s. 143, 156-158, 164, 166, 168, 172-174, 239, 244, 247, 260-262, 264-266, 274, 280, 318, 324, 363, 400;

Węgierski J., Oddziały Leśne „Warta” Obszaru Lwowskiego Armii Krajowej na Rzeszowszczyźnie, Kraków 1998, s. 44;

Węgierski J., W lwowskiej Armii Krajowej, Warszawa 1989, s. 8, 170-172, 199, 200, 209, 224, 230, 235, 240, 254, 260, 268, 279.