Po zdaniu matury dostał się do Oficerskiej Szkoły Kawalerii w Grudziądzu. W 1923 r.  zaczął regularną służbę wojskową, którą odbywał w 1 Pułku Ułanów Krechowieckich.

Po mobilizacji w 08.1939 r., mianowany dowódcą 2 szwadronu 1 pułku Ułanów Krechowieckich. Podczas wojny obronnej był oficerem sztabowym w Grupie Kawalerii generała Podhorskiego. Później dowodził szwadronem w Grupie Kawalerii pułkownika Tarnasiewicza. Brał udział w walkach z Sowietami pod Kodziowcami. Z 23/24.09.1939 r., przeszedł ze swoim oddziałem na Litwę. Tam jednak został internowany i umieszczony w obozie w Rakiszkach. 26.12.1939 r. udało mu się zbiec z obozu i 6.01.1940 r. przybył do Wilna.

W okresie 1956 – 1968 pracował na różnych kierowniczych stanowiskach administracyjnych w PAN w Warszawie.

Od 01.1940 r. rozpoczął działalność konspiracyjną w ZWZ na terenie Wilna. Od 07.1940 r. z rozkazu majora Krzyżanowskiego “Wilka” zaangażował się w przerzuty osób na granicy litewsko-łotewskiej. We 09.1940 r. mianowany zastępcą ds. wojskowych Komendanta Podokręgu Kowno. Na początku 07.1941 r. mianowany pełniącym obowiązki Komendanta Podokręgu Kowieńskiego ZWZ AK. Do jesieni 1942 r. zajmował się rozbudowaniem siatki konspiracyjnej na terenie Podokręgu – udało mu się zorganizować 7 Podobwodów. W 1943 r., przyczynił się do powstania 12-osobowego patrolu dywersyjnego. Od 10.12.1944 r. w jego rękach znalazły się obowiązki Komendanta Podokręgu Kowieńskiego AK. Był wówczas także członkiem sztabu Okręgu Wilno AK. Od 04.1945 r., pełnił funkcję zastępcy dowódcy oraz szefa sztabu w Komendzie Okręgu Wilno. Od 07.1945 r., został kierownikiem prac nad likwidacją struktur Okręgu.

Komendant Podokręgu Kowieńskiego ZWZ AK, zastępca dowódcy i szefa sztabu w Komendzie Okręgu Wilno AK.

Inspektor Inspektoratu “E” oraz szef sztabu Inspektoratu.

W 03.1944 r., aresztowany przez gestapo i osadzony w obozie w Prowieniszkach. Przetrzymywany do czasu wkroczenia wojsk ZSRR.

W marcu 1941 r. razem z innymi członkami sztabu Podokręgu został aresztowany przez NKWD. Następnie osadzono go w więzieniu w Kownie, gdzie przeszedł ciężkie śledztwo. Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej został przeniesiony do więzienia w Mińsku, następnie ewakuowany w kierunku Czerwienia.

Znów aresztowany przez NKWD 18.07.1945 r. Tym razem skazany na 10 lat łagrów. Wrócił do kraju 26.09.1955 r.

Krzyż Orderu Wojennego Virtuti Militari V klasy (/nr leg. 13630/)

Krzyż Niepodległości

Krzyż Armii Krajowej

Krzyż Walecznych (trzykrotnie)

Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami

Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939

Medal Wojska (czterokrotnie)

Akta Głównej Komisji Weryfikacyjnej ze zbiorów Studium Polski Podziemnej w Londynie, sygn. KW2 453.

FOK, Archiwum Wschodnie, sygn. AW III/618.32.02;

FOK, Archiwum Wschodnie, sygn. AW III/618.32.03;

Krajewski K., Jan Borysewicz “Krysia” “Mściciel” 1913-1945, Warszawa 2013, s. 184;

Potocki M., Między Dźwiną a Wilią. Wspomnienia dowódcy Wileńskiego Zgrupowania nr 2 AK, Warszawa-Kraków 2015, s. 63;

Słownik Polski Walczącej na Kresach Północno-Wschodnich Rzeczypospolitej, t. 1, (red.) Malinowski J., Bydgoszcz 1995, s 126-128;

Widejko J., Wspomnienia najmłodszego partyzanta III Partyzanckiej Brygady AK “Szczerbca” i Samoobrony Wileńskiej AK “Komara” w latach od I 1944 r. do III 1945 r., Kraków 2005, s. 161;

“Wileńskie Rozmaitości”, styczeń-luty 1999, nr 1 (51).