Jan Szatkowski
pseud. Kowal, Zagończyk, Jemioła
| Dane osobowe | |
| Inne nazwiska w czasie okupacji lub po wojnie: | Jan Szatyński |
| Płeć: | mężczyzna |
| Data urodzenia: | 1907-01-23 |
| Miejsce urodzenia: | Murafa |
| Data śmierci: | 1988-09-08 |
| Miejsce śmierci: | Poznań |
| Miejsce pochówku: | Janowiec Wielkopolski |
| Rodzice | |
| Imię ojca: | Albin Maciej |
| Imię matki: | Elżbieta |
| Nazwisko panieńskie matki: | |
| Stopień wojskowy uzyskany przed II wojną światową: | kapitan |
| Data: | |
| Starszeństwo: | |
| Organ nadający: | |
| Stopień wojskowy uzyskany w konspiracji: | podpułkownik |
| Data: | |
| Starszeństwo: | |
| Organ nadający: | |
| Stopień wojskowy uzyskany po wojnie: | |
| Data: | |
| Starszeństwo: | |
| Organ nadający: | |
| Wykształcenie cywilne | |
| Przed wojną: | W 1928 r. ukończył Gimnazjum im. Vetterów w Lublinie Służbę wojskową odbył w Szkole Podchorążych Piechoty w Komorowie koło Ostrowi Mazowieckiej w latach 1929-1931. W okresie od 1932 r. do 1939 r. służył w 5 Pułku Piechoty Legionów w Wilnie. |
| W czasie wojny: | W kampanii wrześniowej pełnił funkcję dowódcy kompanii zwiadowczej. Brał udział w walkach pod Wolą Wodzyńską, Serockiem i Seroczynem. 13 września 1939 r. został ranny. Leczony m.in. w Norymbergi.
|
| Po wojnie: | |
| Służba wojskowa | |
| Przed wojną: | |
| W czasie wojny: | |
| Po wojnie: | |
| Miejsce pracy | |
| Przed wojną: | |
| W czasie wojny: | |
| Po wojnie: | |
| Działalność społeczna, związkowa i polityczna | |
| Przed wojną: | |
| W czasie wojny: | |
| Po wojnie: | |
| Działalność w ruchu kombatanckim | |
| Opis działań: | |
| Przynależność i udział w pracach innych organizacji i instytucji podziemnych | |
| Przed scaleniem i wstąpieniem do ZWZ-AK, jak i „równolegle”: | |
| Przynależność do ZWZ-AK na Kresach | |
| Działalność: | W dyspozycji Komendy Głównej AK od 19 stycznia 1943 r. Z Warszawy został skierowany na Wołyń, gdzie objął stanowisko inspektora Inspektoratu Kowel. W czasie mobilizacji do “Burzy” został dowódcą Zgrupowania “Gromada”. W marcu 1944 r. dowodził 50 pp w 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK. Po śmierci ppłk. J.W. Kiwerskiego ps. “Oliwa” dowodził dywizją do 3 maja 1944 r.
|
| Data zaprzysiężenia: | |
| Czasookres: | |
| Pełnione funkcje: | |
| Oddział względnie pion organizacyjny: | 27 WDP AK III/50 pp |
| Okręg: | Okręg Wołyń |
| Przydział: | Okręg AK Wołyń (1942-1944), 27 WDP AK |
| Inspektorat Rejonowy AK Kowel „Kuźnia”, „Gromada” | |
| Zgrupowanie „Gromada” 27 WDP AK | |
| Sztab Inspektoratu Rejonowego AK Kowel „Kuźnia”, „Gromada” | |
| Batalion „Trzaska” III/50 pp 27 WDP AK | |
| Przynależność do ZWZ-AK poza Kresami | |
| Działalność: | |
| Data zaprzysiężenia: | |
| Czasookres: | |
| Pełnione funkcje: | |
| Oddział względnie pion organizacyjny: | |
| Działalność w podziemiu antykomunistycznym: | |
| Opis działań: | Po rozbrojeniu przez sowietów 25 lipca 1944 r. uniknął aresztowania. 31 sierpnia 1944 r. rozpoczął organizację struktur WiN-u na Podlasiu i Lubelszczyźnie, gdzie wkrótce został komendantem Okręgu Lubelskiego. |
| Udział w akcji "Burza" | |
| Opis działań: | Wziął udział w akcji ‘Burza” w szeregach 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK. Brał udział w walkach o Kowel i Luboml. Walczył na Polesiu w okolicach Smolar, Szacka, Wielkoryt, Dywina i Małoryt. Po zmianach organizacyjnych dywizji na Lubelszczyźnie brał udział w walkach w rejonie Parczewa, Ostrowa Lubelskiego, pod Kozłówką, Kamionką i Lubartowem. |
| Konspiracyjni współpracownicy | |
| Przełożeni, podwładni i organizacyjni koledzy: | |
| Członkowie rodziny zaangażowani w konspirację: | |
| Służba w innych formacjach wojskowych | |
| Polskich: | |
| Niepolskich: | |
| Represje | |
| Represje stosowane przez Niemców (pobyt w niemieckich więzieniach i obozach koncentracyjnych - daty i miejsce, nazwiska współwięźniów): | Przebywał w niemieckich obozach jenieckich: Oflag VII C Laufen i II C Woldenberg. Uciekł 24 grudnia 1942 r. |
| Represje stosowane przez Związek Sowiecki (pobyt w sowieckich więzieniach i łagrach - daty i miejsce, nazwiska współwięźniów): | |
| Represje ze strony polskiego komunistycznego aparatu bezpieczeństwa | Aresztowany przez UB 9 listopada 1946 r. Został osądzony, zdegradowany i skazany na karę śmierci. Wyrok został później zmieniony na 7 lat więzienia. Karę odbywał w więzieniach w Rawiczu i we Wronkach. |
| Ordery i odznaczenia | |
| Lista odznaczeń | Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari Krzyż Walecznych – trzykrotnie Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami
|
| Autorstwo wspomnień, relacji, pamiętników, dzieł literackich, opracowań naukowych, działalność redakcyjna | |
| Poświęconych historii a w szczególności ZWZ-AK: | |
| Poświęconych innym dziedzinom nauki i sztuki lub publicystyki: | |
| Źródła archiwalne i literatura do noty biograficznej | Fijałka M., 27 Wołyńska Dywizja Piechoty Armii Krajowej, Warszawa 1987, s. 166. Filar W., “Burza” na Wołyniu, Warszawa 2010. Piotrowski Cz., Wojskowe Tradycje 27 WDP AK, Warszawa 1993, s. 240. Żołnierze Wołynia, praca zbiorowa, Warszawa 2002, s. 273
|
| Ikonografia | |
| Ewentualne uwagi | |
| Fotografie | |
| Skany załączonych dokumentów | |
| Pobierz jako plik tekstowy | |
Chcesz zgłosić uwagę do biogramu?
