Władysław Kochański
pseud. Bomba, Wujek, Duży Władek, Bryś
Dane osobowe | |
Inne nazwiska w czasie okupacji lub po wojnie: | Władysław Krochmal |
Płeć: | mężczyzna |
Data urodzenia: | 1918-11-07 |
Miejsce urodzenia: | Stanisławów |
Data śmierci: | 1980-12-12 |
Miejsce śmierci: | Kraków |
Miejsce pochówku: | Cmentarz Salwatorski |
Rodzice | |
Imię ojca: | Stanisław |
Imię matki: | Anna |
Nazwisko panieńskie matki: | Konvicek |
Stopień wojskowy uzyskany przed II wojną światową: | podporucznik |
Data: | 1939-09-01 |
Starszeństwo: | |
Organ nadający: | |
Stopień wojskowy uzyskany w konspiracji: | kapitan |
Data: | 1943-11-11 |
Starszeństwo: | |
Organ nadający: | |
Stopień wojskowy uzyskany po wojnie: | |
Data: | |
Starszeństwo: | |
Organ nadający: | |
Wykształcenie cywilne | |
Przed wojną: | W 1937 r. zdał maturę w jednym ze stanisławowskich gimnazjów. |
W czasie wojny: | |
Po wojnie: | Podjął studia na Wyższej Szkole Ekonomicznej w Krakowie, uzyskując w 1963 r. tytuł magistra ekonomii. |
Służba wojskowa | |
Przed wojną: | Od 20 września 1937 r. do 29 czerwca 1938 r. uczestniczył w dywizyjnym kursie Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty przy 11 Dywizji Piechoty w Stanisławowie. Mianowany podchorążym 14 września 1938 r. Po ukończeniu szkoły podchorążych odbył praktyki w 48 Pułku Piechoty Strzelców Kresowych w Stanisławowie. 1 września 1939 r. został awansowany na stopień podporucznika. |
W czasie wojny: | Podczas wojny obronnej służył w 11 Karpackiej Dywizji Piechoty w Stryju na stanowisku dowódcy obrony przeciwlotniczej.
|
Po wojnie: | |
Miejsce pracy | |
Przed wojną: | |
W czasie wojny: | |
Po wojnie: | |
Działalność społeczna, związkowa i polityczna | |
Przed wojną: | Działał w harcerstwie. |
W czasie wojny: | |
Po wojnie: | |
Działalność w ruchu kombatanckim | |
Opis działań: | Członek ZBoWiD. |
Przynależność i udział w pracach innych organizacji i instytucji podziemnych | |
Przed scaleniem i wstąpieniem do ZWZ-AK, jak i „równolegle”: | |
Przynależność do ZWZ-AK na Kresach | |
Działalność: | Nocą z 1 na 2 września 1942 r. został zrzucony do kraju. Dowództwo AK skierowało go na Wołyń, aby zasilił szeregi Odcinka II wydzielonej organizacji dywersyjnej „Wachlarz”. Następnie włączony w struktury wołyńskiej AK. W 1943 r. zorganizował oddział partyzancki, który z sukcesami bronił polską ludność cywilną przed atakami ukraińskich nacjonalistów.
|
Data zaprzysiężenia: | 1942-04-07 |
Czasookres: | 1942-1943 |
Pełnione funkcje: | Dowódca ośrodka dywersyjnej na linii Kowel-Sarny organizacji wydzielonej „Wachlarz”; Dowódca Oddziału Partyzanckiego „Bomby”; Dowódca polskiej samoobrony w Wyrce, Hucie Stepańskiej i Hucie Starej. |
Oddział względnie pion organizacyjny: | Cichociemny, OP "Bomby" |
Okręg: | Okręg Wołyń |
Przydział: | Okręg AK Wołyń (1942-1944) |
Inspektorat Rejonowy AK Równe „Browar” | |
Dowództwo 27 WDP AK | |
Oddział Partyzancki „Bomba” | |
Batalion „Gzymsa” I/45 pp 27 WDP AK | |
Przynależność do ZWZ-AK poza Kresami | |
Działalność: | |
Data zaprzysiężenia: | |
Czasookres: | |
Pełnione funkcje: | |
Oddział względnie pion organizacyjny: | |
Działalność w podziemiu antykomunistycznym: | |
Opis działań: | |
Udział w akcji "Burza" | |
Opis działań: | |
Konspiracyjni współpracownicy | |
Przełożeni, podwładni i organizacyjni koledzy: | |
Członkowie rodziny zaangażowani w konspirację: | |
Służba w innych formacjach wojskowych | |
Polskich: | W styczniu 1940 r. przedostał się do Francji , gdzie trafił do Polskich Sił Zbrojnych otrzymując przydział do 4. Dywizji Piechoty. Po kapitulacji Francji przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie służył w 1. Brygadzie Strzelców oraz 1. Samodzielnej Brygadzie Spadochronowej. Odbył szkolenie cichociemnych. |
Niepolskich: | |
Represje | |
Represje stosowane przez Niemców (pobyt w niemieckich więzieniach i obozach koncentracyjnych - daty i miejsce, nazwiska współwięźniów): | |
Represje stosowane przez Związek Sowiecki (pobyt w sowieckich więzieniach i łagrach - daty i miejsce, nazwiska współwięźniów): | Po odmowie podporządkowania się dowództwu sowieckiemu 21 grudnia 1943 r. został podstępem porwany przez oddział NKWD i przewieziony do Moskwy, gdzie został osądzony i skazany na wieloletnie więzienie. Po 4 latach pobytu w moskiewskim więzieniu został skierowany na Kamczatkę do obozu pracy. Podjął nieudaną próbę ucieczki. Wrócił do kraju w grudniu 1956 r. |
Represje ze strony polskiego komunistycznego aparatu bezpieczeństwa | Inwigilowany przez SB; parokrotnie wzywany na przesłuchania. |
Ordery i odznaczenia | |
Lista odznaczeń | Krzyż Srebrny Virtuti Militari Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami Medal Wojska |
Autorstwo wspomnień, relacji, pamiętników, dzieł literackich, opracowań naukowych, działalność redakcyjna | |
Poświęconych historii a w szczególności ZWZ-AK: | |
Poświęconych innym dziedzinom nauki i sztuki lub publicystyki: | |
Źródła archiwalne i literatura do noty biograficznej | Boradyn Z. , Chmielarz A., Piskunowicz H. Z dziejów Armii Krajowej na Nowogródczyźnie i Wileńszczyźnie (1941–1945). Radom: Ośrodek Kształcenia i Doskonalenia Kadr, 1997. Czerwiński J., Z wołyńskich lasów na berliński trakt. Dudek T., Przebraże 1943, Warszawa 2019, s. 132; Fijałka M., 27 Wołyńska Dywizja Piechoty AK. Korab-Żebryk R. Operacja wileńska AK. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1985. Piotrowski Cz., Wojskowe i historyczne tradycje 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty Armii Krajowej, Warszawa 1993, s. 245-246. Spis dowódców ZWZ-AK Jana Rychtera w Muzeum AK w Krakowie. Struktura Organizacyjna Armii Krajowej, Marek Ney-Krwawicz w: Mówią wieki nr 9/1986. Tochman K. Słownik biograficzny, Rzeszów, 2002. Turowski J., Pożoga, s. 544. Tucholski J. Cichociemni, Warszawa,1985, s. 338. Tucholski J. Cichociemni i spadochroniarze 1941-1956, Warszawa 2009, s. 34, 87-89. Żołnierze Wołynia: działalność powojenna żołnierzy 27. Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK, (red.) Bakuniak E., Dyszkiewicz E., Warszawa 2002, s. 245. |
Ikonografia | |
Ewentualne uwagi | |
Fotografie | |
Skany załączonych dokumentów | |
Pobierz jako plik tekstowy |
Chcesz zgłosić uwagę do biogramu?