Ukończył szkołę powszechną 7 klasową, później uczęszczał do gimnazjum w Szarleju. Ukończył tam 5 klas, zdając małą maturę. Po ukończeniu służby w wojsku 02.11.1938 r. wyjechał do Lwowa i zapisał się do Szkoły Muzycznej przy ul. Kopernika.

Podczas okupacji sowieckiej łączył pracę i naukę w konserwatorium muzycznym we Lwowie.

W Latach 50. i 60. ukończył Technikum Mechaniczne w Dębicy i Technikum Budowlane w Krakowie.

W latach 1936-1938 służył w szkole podoficerskiej 5 Pułku Strzelców Konnych.

W czasie wojny obronnej walczył w 21 p. uł. wchodzącego w skład Wołyńskiej Kawalerii. Brał udział w walkach pod miejscowościami: Kamieńsk, Piotrków, Tomaszów Mazowieckie, Wola Cyrusowa, Brzeziny k. Łodzi, Sochaczew, Modlin (obok Warszawy), Mińsk Mazowiecki, Garwolin Ryki, Lubartów, Rejowiec. W pułku walczył aż do jego rozbicia przez wojska niemieckie. Z grupą 30 żołnierzy kierował się w stronę Rawy Ruskiej. W rejonie Brzuchania przyłączył się do 24 DP piechoty pod dowództwem ppłka Głowackiego. Walczył pod Hołoskiem. Po kapitulacji wojsk przedostał się do Lwowa.

21.01.1939 r. rozpoczął pracę jako kasjer w biurze biletowym w Miejskich Kolejach Elektrycznych.

Po zajęciu przez sowietów Lwowa pracował jako konduktor motorowy.

W listopadzie 1945 r. wyjechał do Bytomia i tam pracował jako księgowy w Dyrekcji Śląskich Linii Komunikacyjnych w Katowicach. W 1949 r. z powodu złych warunków zdrowotnych żony przeniósł się do Dębicy. Tam podjął pracę jako pracownik umysłowy w zakładach mięsnych.

W latach 70. pracował w jednostce wojskowej nr 226 na stanowisku kierownika budowlanego remontów i konserwacji koszar. Równocześnie był nauczycielem skrzypiec i puzonu w Państwowej Szkole Muzycznej w Dębicy.

ZBoWiD, nr leg. 0262559.

ŚZŻAK, nr leg. 056160.

Był członkiem Ogólnopolskiego Okręgu Żołnierzy Armii Krajowej Obszaru Lwowskiego im. “Orląt Lwowskich” w Krakowie.

Na początku stycznia 1943 r. wstąpił do AK. Został zaprzysiężony przez Michała Franków dowódcę plutonu. Jego oddział zajmował się ochroną wsi polskich przed bandami UPA w rejonie Lwowa.

01.04.1941 r. wyjechał ze Lwowa do Dębicy. Tam razem z kolegami z 5 Pułku Strzelców Konnych prowadził sabotaże, prowadził wywiad o ruchach pociągów z wojskiem, bronią, amunicją. 17.07.1942 r. razem z oddziałem dokonał sabotażu wykolejając pociąg towarowy wojskowy za stacją Tarnobrzeg w kierunku Sandomierza. W wyniku tego przez 2 doby nie funkcjonowały pociągi w kierunku wschodnim. Został zdekonspirowany i powrócił do Lwowa w 1942 r.

Po zakończeniu działań w ramach “Burzy” uciekł z Lwowa i przedostał się do rodziny w Jarosławiu.  W Jarosławiu był w oddziale partyzanckim AK, który ochraniał polską ludność przed UPA w miejscowościach: Szówsko, Surochów, Książnica, Radawa.

12.1944 wstąpił do II Armii Wojska jako plutonowy, w pułku saperów. Brał udział w rozminowaniu pół minowych linii grota w miejscowościach Grabiny, Głowaczowa, Chotowa, Czarna Tarnowska wschód. W ostatniej miejscowości z powodu wybuchu miny został ranny w głowę i nogi. 05.1945 r. został awansowany do stopnia sierżanta a po wyleczeniu ran przeszedł do cywila.

W 1950 r. został aresztowany. Przez 3 miesiące przebywał w więzieniach UB w Dębicy z podejrzeniem do przynależności do AK. Był tam torturowany, lecz przyznał się do przynależności do AK. Był później prześladowany przez UB i nie mógł otrzymać pracy.

Odznaka Uczestnik Wojny Obronnej 1939, nadana 22.09.2004

Krzyż Kampanii Wrześniowej, nr leg. 6192

Krzyż Partyzancki, nr leg. K 35993, 20.12.1966

Medal Pamiątkowy Wołyńskiej Brygady Kawalerii

Krzyż weterana Walk o niepodległość, nadany 28.01.1998

Krzyż Armii Krajowej, nr leg. 24644, nadany 30.09.1981

Honorowa odznaka Pułkowa 5 Pułku Strzelców Konnych, nadana 9.06.1985

Medal Wojska nadany 4 krotnie, nr leg. 27394, 15.08.1948

Medal Zwycięstwa i Wolności, nr leg. 1401-69-102, nadany 10.01.1970

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski nr leg. 2394-79-42, nadany 18.07.1979

ŚZŻAK Okręg Lwów (Kraków), teczka osobowa Władysława Pawełczyka.