Rozpoczął studia na Politechnice Śląskiej w Gliwicach, następnie przeniósł się na Politechnikę Wrocławską i tam otrzymał tytuł zawodowy inżyniera mechanika.

Uczęszczał przed wojną od 1936 r. do Korpusu Kadetów we Lwowie.

Brał udział w wojnie obronnej.

W latach 12.1944- 05.1947 uczył się w Szkole Oficerów Lotnictwa w Dęblinie, został nawigatorem 1 Eskadry Myśliwskiej. Został zdemobilizowany ze względu za przynależność do AK.

Pracował w Energetyce Polskiej (Skałeczno, Turów, Pątnów, Kozienice, kopalnia węgla brunatnego w Turowie). Od 1980 r. przeszedł na rentę inwalidy wojennego, a 3 lata później na emeryturę.

ŚZŻAK, nr leg. 005577.

ŚZŻAK Małopolska, Koło Pułkowe i Rodzina Jazłowiecka we Wrocławiu.

Był członkiem Ogólnopolskiego Okręgu Żołnierzy Armii Krajowej Obszaru Lwowskiego im. “Orląt Lwowskich” w Krakowie.

W 11.1939 r. wstąpił do SZP we Lwowie, zwerbowany przez swojego nauczyciela historii w Korpusie Kadetów prof. Franciszka Oliprę. Miał za zadanie wciągać kolejnych kadetów, zbierać broń, amunicję i materiały wybuchowe. Pełnił funkcje łącznika między swoim ojcem (szefem wywiadu) a swoim dawnym nauczycielem historii. Pełni również funkcję łącznika między ojcem a ppłk. Stanisławem Pstrokońskim wysłannikiem Rządu RP. Po aresztowaniu tej dwójki oraz później Władysława Paska „Fajkowego”, razem z kadetem Bolesławem Galasiewiczem likwiduje radiostację w domu Władysława Paska. Od 02.1942 r. do 07.1942 r. łącznik dowódcy 14 pułku ułanów AK rotmistrza Włodzimierzem Bałoszewicza.

02.1944 r. ze względu na zagrożenie  aresztowaniem został przydzielony do Zgrupowania 14 p. uł. AK we Lwowie. Ukończył kurs Szkoły Podchorążych. Pełnił funkcję zastępcy oficera informacyjnego pułku.

Łącznik

Prawoskrzydłowy w 1 plutonie

W 07. 1942 r. zagrożony aresztowaniem został przeniesiony do placówki Żabno, gdzie zorganizował wywiad lokalny i pełnił funkcję adiutanta dowódcy placówki.

Dowódca placówki.

Brał udział w walkach o wyzwolenie Lwowa  w ramach 2 szwadronu 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich.

Stanisław Mrozek – ojciec, dowódca wywiadu AK.

Aresztowany przez policję ukraińską w Winnikach koło Lwowa w 04.1944 r.

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski nr legitymacji 97-92-4; nadany 4.03.1992 r.

Krzyż Walecznych nr legitymacji 36788; nadany 30.12.1949 r.

Medal Wojska nr 297553, nadany 15.08.1948 r.

Krzyż Armii Krajowej nr legitymacji 23-95-318; nadany 11.04.1995 r.

Krzyż Armii Krajowej – Komisja Krzyża – Londyn, 17.09.1982 r., nr legitymacji 26381

Krzyż Obrony Lwowa nr legitymacji 0177, nadany 22.11.1981 r.

Krzyż Partyzancki nr legitymacji 150-82-82, nadany 24.02.1982 r.

Medal za udział w wojnie obronnej 1939 nr 43-84-70 MW, nadany 25.01.1984 r.

Odznaka Akcji „Burza” nr X/109,

Odznaka „żołnierz kresowy AK” nr. 176,

Odznaka „Lutnia” nr 227,

Medal Zwycięstwa i wolności nr 608226, nadany 27.08.1946 r.

Medal 40 rocznica PRL-u 281/84/84 M; 22.07.1984 r.

Odznaka Grunwaldzka-Naczelny D-ca WP z dnia 1.06.1946 r. nr legitymacji 109072

Gromnicki J., Jazłowieccy to ułani… Wykaz żołnierzy 14 Pułku Ułanów Jazłowieckich służących w Pułku w latach 1918-1947, bdmw, s. 134;

ŚZŻAK Okręg Lwów (Kraków), teczka osobowa Zdzisława Mrozka;

Węgierski J., Armia Krajowa na południowych i wschodnich przedpolach Lwowa, Kraków 1994, s. 74, 95, 109;

Węgierski J., W lwowskiej Armii Krajowej, Warszawa 1989, s. 8, 119, 120, 135-137, 208, 214, 217, 220, 228, 234, 240, 241, 270, 278, 279.