Uczył się w II Gimnazjum w Tarnopolu, udzielał się tam też jako korepetyror. Po zdaniu matury w 1928 r. zapisał się na polonistykę na UJK we Lwowie. Prelegent TSL, reżyserował przedstawienia w Poczapińcach i Łuce Wielkiej. Przerwał studia ze względu na brak funduszy i rozpoczął pracę zarobkową w majątku Łuka Wielka, równolegle zaczął studiować zaocznie prawo na UJK, ukończył tam II rok studiów. Po odbyciu służby wojskowej wrócił do Łuki Wielkiej, gdzie przebywał do 1938 r. Po tym czasie udał się do Lwowa, gdzie ukończył III rok studiów prawniczych.

W 1932 r.  został powołany do służby wojskowej, którą odbył w 54 pp. otrzymując stopień podporucznika.

W sierpniu 1939 r. został powołany do wojska i brał udział w Wojnie Obronnej.

W kwietniu 1940 r. udał się do Lwowa. Dostał tam pracę magazyniera w kooperatywie “Krasnyj Konditor” na Zamarstynowie. Po wybuchu wojno niemiecko-rosyjskiej wrócił w lipcu 1941 r. do Poczapiniec i podjął się pracy w “Liegenschaftcie” w Baworowie.

Przybył do Baworowa w lipcu 1941 r. i zaczął tam organizować konspiracje ZWZ, a następnie AK, zostając dowódcą tamtejszej placówki. W marcu 1944 r. został złapany obok miejsca pracy przez bojówki UPA. Po wkroczeniu Armii Czerwonej do Proszowa w 1944 r. znaleziono jego ciało przewiązane drutem kolczastym we wsi Proszowa.

Komendant placówki AK w Baworowie

17 września 1939 r. dostał się do niewoli radzieckiej. Udało mu się z niej uciec podczas transportu i wrócił do domu w Poczapińcach, gdy go zaczęto szukać ukrył się w Draganówce.

CDCN, Archiwum Tarnopolskie Czesława Blicharskiego, Cz. Blicharski, Słownik Biograficzny Tarnopolan, t. III, sygn. 1320/6/1C, s. 480, 481;

Komański H., Siekierka Sz., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich w województwie tarnopolskim (1939-1946), Wrocław 2004, s. 851.