Uczęszczała do szkół powszechnych w Skałacie do 1929 r., następnie została uczennicą Szkoły im. A. Mickiewicza w latach 1929/30 – 1933/34. Potem uczęszczała do Państwowego Gimnazjum Żeńskiego im. J. Piłsudskiego w latach 1934/35- 1938/39.

W czasie okupacji radzieckiej była uczennicą w “dziesięciolatce” z polskim językiem nauczania. Maturę zdała w maju 1941 r.

Przed wojną i w jej trakcie pracowała w Ubezpieczalni Społecznej w Tarnopolu.

W roku 1938 została drużynową IV drużyny harcerek im. Michaliny Mościckiej w Tarnopolu.

W czasie Wojny Obronnej w dniach 1-17 września była drużynową drużyny pogotowia harcerskiego w Tarnopolu.

Do WSK wstąpiła początkiem kwietnia 1942 r., wprowadziła ją Joanna Burkiewicz “Hanka”, natomiast przysięgę odbierała “Brzoza”. W lipcu 1942 r. dostała polecenie zwerbowania kilka dziewcząt do pracy w organizacji oraz zbadaniu możliwości zdobywania leków i środków opatrunkowych. W maju 1942 r. zmieniła pseudonim na “Magda”. Po spotkaniu z Janem Lewcunem “Jaś”, dostała polecenie zorganizowania przyrządów potrzebnych do szkolenia sanitarnego, które odbywało się w jej mieszkaniu od listopada 1942 r. Po zakończeniu szkolenia w marcu 1943 r. zorganizowała razem z komendantką WSK Grabowską “Grab” drużyny,  patrole i punkty sanitarne w Tarnopolu. Od lipca 1943 r. zarządzała zorganizowaną przez siebie drużyną sanitarną Okręgu Tarnopol. Przed rozpoczęciem akcji “Burza” opracowała plany alarmowania oraz mapy rozmieszczenia punktów sanitarnych. Pod koniec lipca 1943 r. przekazała swoją drużynę „Dymitrowi”, gdyż została mianowana dowódcą plutonu sanitarnego. Jej obowiązkiem było rozdzielanie przesyłek z materiałami chirurgicznymi na poszczególne punkty sanitarne oraz konserwacja i przechowywanie narzędzi. Przekazywała również do poszczególnych placówek konspiracyjne pismo “Biuletyn Informacyjny Ziemi Czerwieńskiej”.

Dowódca drużyny sanitarnej WSK Obwodu Tarnopol, dowódca plutonu sanitarnego WSK Obwodu Tarnopol

Danuta Blicharska – szwagierka, sanitariuszka WSK.

Więziona przez NKWD w czasie oblężenia miasta w kwietniu 1944 r. Po zajęciu Tarnopola przez Armie Czerwoną była kilkukrotnie zatrzymywana przez NKWD pod fałszywymi zarzutami posiadania broni. 9 maja 1944 r. wyjechała do pracy do Zbaraża a stamtąd do Czortkowa. 24 lipca 1944 r. pojechała pierwszym transportem repatriacyjnym do Przemyśla (według innych danych repatriowana z Tarnopola do Bytomia 25 grudnia 1944 r.).

CDCN, Archiwum Tarnopolskie Czesława Blicharskiego, P. Woźniak, Armia Krajowa Okręg Tarnopolski, sygn. akc. 1320/5/5, s. 87- 93;

CDCN, Archiwum Tarnopolskie Czesława Blicharskiego, Cz. Blicharski, Słownik Biograficzny Tarnopolan, t. I, sygn. 1320/6/1A, s. 67 oraz t. IV, sygn. 1320/6/1D, s. 678;

Węgierski J., Armia Krajowa w okręgach Stanisławów i Tarnopol, Kraków 1996, s. 152;

Węgierski J., Lwowska harcerska konspiracja 1939-1949, “Skaut. Harcerskie pismo historyczne”, 2020, nr 2 (60), s. 21.

Jej mężem był od 1956 r. Czesław Blicharski, major i lotnik dywizjonu 300 w Anglii. Z nim współtworzyła obszerne “Archiwum Tarnopolskie”.