W 1938 r. ukończył studia na Wydziale Elektromechanicznym Szkoły Technicznej w Drohobyczu.

Studiował na Politechnice Śląskiej w Gliwicach, gdzie w 1951 r. uzyskał stopień inżyniera. W 1965 r. ukończył również 3-letnie studium administracji na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego.

Powołany w 1938 r. do służby wojskowej w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. Od maja do czerwca 1939 r. odbył kurs pomiarów artyleryjski w I Dywizjonie Pomiarów Artylerii w Toruniu. Natomiast od lipca do sierpnia tego roku odbywał praktykę w II DPA w Wesołej.

W wojnie obronnej brał udział w 6 bat. p. a. w plutonie dźwiękowym, II Dywizjonu Pomiarów Artylerii. Razem ze swoją baterią walczył pod Radomiem. Dywizjon ten wszedł w skład SGO “Polesie” i wziął udział w bitwie pod Kockiem, a sam znalazł się w zwiadzie artyleryjskim 50 DP “Brzoza”. W bitwie pod Kockiem został ranny i dostał się do niemieckiej niewoli.

Pracował w biurze technicznym Fabryki Maszyn i Odlewni Żelaza w Przemyślu. Latem 1941 r. rozpoczął pracę w warsztatach kolejowych “Ostbahn” w Przemyślu.

Pracował w przemyśle na różnych stanowiskach w tym przemyśle obronnym. Oddelegowany został do pracy w centralnych organach planowania w Warszawie, pełnił kierownictwo w jednym z zakładów specjalnej produkcji, skąd został odwołany w 1962 r. do Komitetu Współpracy Gospodarczej z zagranicą. W następnych latach pracował w placówkach zagranicznych w Bukareszcie i Moskwie, gdzie zajmował się sprawami współpracy gospodarczej i naukowo-technicznej. W 1982 r. przeszedł na wcześniejszą emeryturę.

Członek Związku Kombatantów RP i BWP, pełnił tam funkcję sekretarza Koła nr 37. Był także członkiem Środowiska b. żołnierzy S.G.O. “Polesie”.

ŚZŻAK, nr leg. 0067352.

Był członkiem Ogólnopolskiego Okręgu Żołnierzy Armii Krajowej Obszaru Lwowskiego im. “Orląt Lwowskich” w Krakowie.

Następnie pełnił funkcję delegata zrzutów lotniczych w Komendzie Obszaru Lwów. W nocy z 3/4 lipca 1944 r. zakończył udział w walkach, wziął wówczas udział w odbiorze zrzutów lotniczych w placówce “Colt” w Nadybach pod Samborem.

Kurier, dowódca oddziału dyspozycyjnego “Rysy” Oddziału III Komendy Obszaru

Po powrocie do Przemyśla działał początkowo w I Grupie Bojowej Saperów “Chrobry”, następnie został dowódcą oddziału wydzielonego “Rysy” Komendy Obszaru nr 3 w Przemyślu.

Podczas akcji “Burza” brał udział w wyzwalaniu Sambora.

6 października 1939 r. dostał się do niewoli niemieckiej. Po wymianie jeńców między III Rzeszą a ZSRS znalazł się w strefie sowieckiej. Powrócił do Przemyśla i dołączył do konspiracji.

Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1976 r.)

Złoty Krzyż Zasługi (1968 r.)

Srebrny Krzyż Zasługi (1952 r.)

Krzyż Armii Krajowej

Krzyż Partyzancki

Medal za Wojnę Obronną 1939 r.

Medal za Zasługi dla Obronny Kraju

Odznaka Pamiątkowa Akcja “Burza”

Fundacja CDCN, Wykaz fotografii i filmów ze zbioru Jerzego Węgierskiego dotyczących organizacji konspiracyjnych okresu wojny i okupacji na terenie Małopolski Wschodniej, nr 0255D, 255, 256, 257;

Kosiński Tadeusz Piotr (ur. 1920) [w:] Mazur Grzegorz, Węgierski Jerzy, Konspiracja lwowska: słownik biograficzny, Katowice 1997, s. 98-99;

ŚZŻAK Okręg Lwów (Kraków), teczka osobowa Tadeusza Piotra Kosińskiego;

Węgierski J., Armia Krajowa w Zagłębiu Naftowym i na Samborszczyźnie, Kraków 1993, s. 98-99, 123;

Węgierski J., W lwowskiej Armii Krajowej, Warszawa 1989, s. 247.